نمايش پر سر و صداي آزمايش موشكي و نشان دادن «تونل وحشت» چرا؟

لينك به منبع

در هفته گذشته رژیم به دو فقره نمایش پر سر و صدای موشکی دست زد. اولی در روز یکشنبه (19مهر) آزمایش و پرتاب یک موشک دوربرد به نام «عماد» (لابد به یاد تروریست مشهور عماد مغنیه) بود و دومی به‌اصطلاح رونمایی از «تونل پایگاههای موشکی دوربرد در اعماق 500متری» بود که تلویزیون حکومتی روز چهارشنبه (22مهر) فیلم آن را با بازار گرمی زیاد پخش کرد و بارها نیز «به‌درخواست مکرر عزیزان بیننده» بازپخش نمود.

در این شو زیرزمینی! پاسدار حاجی‌زاده سرکرده نیروی «هوا فضا» ی  سپاه پاسداران  طی اظهارات مسخره‌یی مدعی شد «کمتر استان، شهر و شهرستانی داریم که ما حداقل یک پایگاه موشکی نداشته باشیم… آن‌قدر پایگاه زیاد داریم که هر مقدار هم شناسایی بکنند قادر نیستند مقابله بکنند با مجموعه پایگاههای ما…».

چه نیازی رژیم را به چنین تبلیغات پرحجم و به‌لحاظ سیاسی پرهزینه، واداشته است؟

توجه به زمان‌بندی این دود و دم تبلیغاتی تا حدودی پاسخ این سؤال را روشن می‌کند؛ این قدرت‌نمایی نمایشی از یک سو همزمان بود با جلسات پرتشنج مجلس ارتجاع که زهر خوردگی، درماندگی و ذلت رژیم را، این بار همگان از زبان نمایندگان خود رژیم می‌شنیدند و می‌خواندند. این تبلیغات از سوی دیگر همزمان و در پی ضربات نظامی سنگینی بود که طی هفته گذشته رژیم پشت سر هم در سوریه دریافت کرد که مهمترینش هلاکت بالاترین فرمانده سپاه پاسداران در سوریه، سرتیپ پاسدار همدانی بود و به‌دنبال او چند تن دیگر از سرکردگان دانه درشت سپاه و بالاترین سرکرده حزب‌الشیطان در سوریه نیز به هلاکت رسیدند.

بنابراین می‌توان دریافت که مورد مصرف این نمایشهای موشکی، در وهله اول خنثی کردن آثار و عوارض زهر هسته‌یی است که با آثار و عوارض زهر آتش‌بس بر نیروهای رژیم قابل مقایسه می‌باشد و در وهله بعد خنثی کردن آثار کاهنده روانی ناشی از ضربات نظامی اخیر رژیم در سوریه است. این نمایشها، در مجموع تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر ضعف و ناداری نظامی رژیم است که برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت همان توان محدود نظامی را هم به چهار میخ کشیده‌اند. خبرگزاری فرانسه (22/7) طی یک گزارش خبری درباره پخش فیلم تونل موشکی زیرزمینی رژیم خاطرنشان کرد: «پرتاب موشک و این فیلم زیرزمینی به‌دنبال فشار اعضای مجلس است که ثابت کنند نیروی نظامی (رژیم) بر اثر توافق هسته‌یی تضعیف نشده است».

سی.ان.ان نیز فیلم تبلیغاتی دراماتیک تلویزیون رژیم را به «مجموعه فیلمهای جیمز باند» تشبیه کرد. یک دلیل ساده و همه فهم پوچ بودن قدرت‌نمایی تبلیغاتی آخوندها این است که آن که واقعاً توان نظامی و امکانات و تسلیحات مکفی دارد، معمولاً نیازی و تمایلی به نمایش آنها ندارد. متقابلاً آن که زیادهای و هو می‌کند، فاقد آن است و می‌خواهد با تبلیغات، حفره و ضعف خود را بپوشاند.

توان نظامی رژیم، آن‌چنان که وانمود می‌کند، به‌هیچ‌وجه امر پوشیده و محرمانه‌یی نیست؛ جدای از دولتها، می‌دانیم که انواع موشکهایی که رژیم از آنها با نامهایی از قبیل شهاب و فجر و زلزال و فاتح و… نام می‌برد، تماماً کپی‌برداری شده یا دستکاری شده موشکهای خانواده اسکاد یا نودانگ می‌باشد که عمدتاً ساخت کره شمالی است.

رژیم با تشکیل نیروی موشکی، در واقع می‌خواهد ضعف شدید نیروی هوایی خود را جبران کند. نیرویی که هنوز اساساً بر هواپیماها و امکانات چند دهه پیش ارتش شاه متکی است و به‌دلیل تحریمها قادر به تأمین قطعات همان هواپیماها و امکانات فرسوده هم نمی‌باشد. یک دلیل دیگر اتکای بسیار رژیم به نیروی موشکی، سنخیت بیشتر آن با ماهیت تروریستی رژیم و تاکتیک بزن در رو» می‌باشد.

اما با وجود بودجه هنگفتی که در دو دهه گذشته صرف برنامه موشکی شده، این برنامه هنوز تا رسیدن به کارایی نظامی قابل‌قبول فاصله زیادی دارد. (کارشناسان) از یک طرف بر مکفی نبودن سطح دانش و تکنولوژی متخصصان و طراحان این برنامه موشکی تأکید می‌کنند و از طرف دیگر اثرات تحریم‌های بین‌المللی را یادآوری می‌کنند که مانع دسترسی به مواد و تکنولوژی مورد نیاز این برنامه است.

اما چرا با آن که آمریکا و سایر طرفهای خارجی از میان‌تهی بودن تبلیغات رژیم و چند و چون توان موشکی آن آگاهند، نسبت به آن واکنش نشان داده و ابراز نگرانی نموده‌اند؟ اد رویس رئیس کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان با ارسال نامه‌یی به اوباما خواستار اقدام فوری وی به آزمایش غیرقانونی موشک بالستیک رژیم ایران شد و آن را «قابل اتکاترین شیوه پرتاب کلاهک جنگی اتمی» توصیف کرد (سایت کمیته امور خارجی ۹۴/۷/۲۲).

سفیر آمریکا در ملل‌متحد و سخنگوی کاخ سفید نیز به همین ترتیب رژیم ایران را به نقض محتمل قطعنامه‌های شورای امنیت و نادیده گرفتن نگرانیهای جامعه بین‌المللی متهم کردند و تأکید نمودند که این رژیم باید پاسخگوی این اقدامات خود باشد.

روشن است که این واکنشها اساساً به‌خاطر آن است که این نمایشهای قدرت‌نمایانه نشان می‌دهد که فاشیسم دینی حاکم بر ایران از سوداهای دیرین ابرقدرتی که  بمب اتمی  هم از الزامات آن است دست برنداشته و اگر کمترین فضایی ببیند به آن سمت حرکت خواهد کرد. از سوی دیگر، روشن است که جمهوریخواهان که از آغاز با هر گونه امتیازی به رژیم مخالف بودند، این قدرت‌نماییهای نمایشی را در جهت اثبات صحت نظر خود مورد استفاده قرار خواهند داد. رژیم هم بهای این شاخ و شانه کشیدنها را می‌داند، اما به‌دلیل نیاز شدیدش به بازیافت روحیه از دست رفته نیروهایش و به‌خاطر وحشت از شرایط منطقه‌یی و بین‌الملل، پیه مجازاتهای بین‌المللی را به تن می‌مالد و مبادرت به چنین نمایشهایی می‌کند.

روزنامه سیاست روز (۲۳/۷/۹۴) به تونل موشکی رژیم عنوان «تونل وحشت» داده است؛ عنوانی کاملاً با مسمّا که با محتوای این نمایش همخوانی دارد چرا که هم جنبه نمایشی بودن آن و هم وحشت رژیم را نمایان می‌سازد.