فساد بوئینگی-برجامی
دیلی بیست: تلاش نماینده بوئینگ برای دستیابی به توافق هستهای؛ حالا معامله ۲۵ میلیارد دلاری بوئینگ و ایران در جریان است
وقتی
توماس پیکرینگ، مشاور نایاک و معاون اسبق وزیر خارجه آمریکا سالهای سال
از دستیابی توافق میان ایران و آمریکا دفاع میکرد، کمتر کسی متوجه رابطه
قدیمی او با شرکت بوئینگ میشد. دیلی بیست اما، این رابطه را زیر ذرهبین
برده است.
به گزارش
سایت دیلیبیست، توماس پیکرینگ، سفیر ایالات متحده در کشورهایی همچون
اسرائیل و روسیه و نیز معاون پیشین وزارت خارجه آمریکا که از سردمداران
«پروژه ایران» برای برقراری رابطه میان جمهوری اسلامی و آمریکا است، نقشی
ویژه به نفع شرکت بوئینگ که خود زمانی مدیرش بوده بازی کرده است.
پیکرینگ که بعد از خروجش از کار دولتی تا ۲۰۰۶ از مدہران ارشد شرکت هواپیماسازی بوئینگ بوده است، در پاسخ به سوالهای دیلی بیست، از ایمیل کاری بوئینگ جواب داده است و میگوید الان به کارهای مشاورهای برای این شرکت میپردازد.
به گزارش دیلی بیست، پیکرینگ که پیش از توافق هستهای از مدافعان برقراری رابطه بوده و بارها در جلسات شهادت کنگره و سنا حاضر شده، به سوال این سایت در مورد اینکه آیا در هنگام شهادت و یا نوشتن مقاله به نفع توافق، اشارهای هم به رابطه خودش با شرکت بوئینگ کرده است یا نه؟
برپایه همین گزارش، آقای پیکرینگ رابطه خودش با بوئینگ را در بسیاری از جاها مطرح نکرده است و حالا بوئینگ، در انتظار فروش ۲۵ میلیارد دلاری کالاهای خود به هواپیمایی دولت جمهوری اسلامی است.
یک گروه ناظر بر فعالیتهای دولت معتقد است که آقای پیکرینگ میبایستی رابطه خود با شرکت بوئینگ را علناً اعلام میکرده و به همگان میگفته که دفاع و تلاشش به نفع توافق هستهای میتوانسته انگیزههای مادی هم داشته باشد.
پیکرینگ علاوه بر شهادتهایش در کنگره، یکی از امضا کنندگان نامهای به رهبران کنگره بود که از برجام حمایت کنند. دیلی بیست به این نکته اشاره میکند که در هیچ جای نامه، اثری از شرکت بوئینگ یافت نمیشود و همچنین کاخ سفید نیز که در تابستان پارسال به این نامه اشاره کرده بود، نامی از شرکت بوئینگ نبرد. این در حالی است که شرکت بوئینگ از توافق هستهای نفع زیادی خواهد برد و به نوشته دیلی بیست، پولهای زیادی برای لابیگری در این ارتباط خرج شده است.
در بخشی از این گزارش، به رابطه توماس پیکرینگ با نایاک نیز اشاره شده و تریتا پارسی، رئیس نایاک نیز به سوالهای این سایت پاسخ داده است.
در ماههای اخیر گزارشهای متعددی از سرمایهگذاری مادی گروههای مختلف نزدیک به دولت اوباما برای دستیابی به توافق هستهای منتشر شده است. چندی پیش، گزارشی در باره نقش صندوق پلاشرز منتشر شد که هزینههای مختلفی از جمله پرداخت پول به رسانهها برای تقویت امکان دستیابی به توافق هستهای را متحمل شده بود. فساد احتمالی ناشی از تلاقی منافع یا Conflict of Interest باعث شده برخی رسانهها که تحت تاثیر دولت قرار نمیگیرند، نسبت به مسائلی اینچنین حساستر باشند.
پیکرینگ که بعد از خروجش از کار دولتی تا ۲۰۰۶ از مدہران ارشد شرکت هواپیماسازی بوئینگ بوده است، در پاسخ به سوالهای دیلی بیست، از ایمیل کاری بوئینگ جواب داده است و میگوید الان به کارهای مشاورهای برای این شرکت میپردازد.
به گزارش دیلی بیست، پیکرینگ که پیش از توافق هستهای از مدافعان برقراری رابطه بوده و بارها در جلسات شهادت کنگره و سنا حاضر شده، به سوال این سایت در مورد اینکه آیا در هنگام شهادت و یا نوشتن مقاله به نفع توافق، اشارهای هم به رابطه خودش با شرکت بوئینگ کرده است یا نه؟
برپایه همین گزارش، آقای پیکرینگ رابطه خودش با بوئینگ را در بسیاری از جاها مطرح نکرده است و حالا بوئینگ، در انتظار فروش ۲۵ میلیارد دلاری کالاهای خود به هواپیمایی دولت جمهوری اسلامی است.
یک گروه ناظر بر فعالیتهای دولت معتقد است که آقای پیکرینگ میبایستی رابطه خود با شرکت بوئینگ را علناً اعلام میکرده و به همگان میگفته که دفاع و تلاشش به نفع توافق هستهای میتوانسته انگیزههای مادی هم داشته باشد.
پیکرینگ علاوه بر شهادتهایش در کنگره، یکی از امضا کنندگان نامهای به رهبران کنگره بود که از برجام حمایت کنند. دیلی بیست به این نکته اشاره میکند که در هیچ جای نامه، اثری از شرکت بوئینگ یافت نمیشود و همچنین کاخ سفید نیز که در تابستان پارسال به این نامه اشاره کرده بود، نامی از شرکت بوئینگ نبرد. این در حالی است که شرکت بوئینگ از توافق هستهای نفع زیادی خواهد برد و به نوشته دیلی بیست، پولهای زیادی برای لابیگری در این ارتباط خرج شده است.
در بخشی از این گزارش، به رابطه توماس پیکرینگ با نایاک نیز اشاره شده و تریتا پارسی، رئیس نایاک نیز به سوالهای این سایت پاسخ داده است.
در ماههای اخیر گزارشهای متعددی از سرمایهگذاری مادی گروههای مختلف نزدیک به دولت اوباما برای دستیابی به توافق هستهای منتشر شده است. چندی پیش، گزارشی در باره نقش صندوق پلاشرز منتشر شد که هزینههای مختلفی از جمله پرداخت پول به رسانهها برای تقویت امکان دستیابی به توافق هستهای را متحمل شده بود. فساد احتمالی ناشی از تلاقی منافع یا Conflict of Interest باعث شده برخی رسانهها که تحت تاثیر دولت قرار نمیگیرند، نسبت به مسائلی اینچنین حساستر باشند.