برجام ودرد بی درمان خامنه ای - ظریف و یک اعتراف شرمگینانه

لینک به منبع

ظریف وزیر خارجه رژیم آخوندی، روز 23 خرداد به مجلس ارتجاع رفت تا درباره سفرش به کشورهای نوردیک و موقعیت برجام گزارش بدهد. ظریف ابتدا شروع کرد با سیلی، صورت از رمق‌افتاده برجام را، سرخ کند و گفت: «... اما دستاوردها را در حوزه عملی، رفع مبانی فشار و تحریم باید در نظر بگیریم. حذف برنامه پی‌ام دی و حل و فصل ابعاد احتمالی نظامی حاصل شد مبنای تحریم را از بین برد. از نظر حقوقی لغو قطعنامه‌های شورای امنیت را از بین برد. از نظر روانی سرازیر شدن هیأتهای اقتصادی نشانه امنیت در ایران است و ما باید این امنیت را به رخ دنیا بکشیم. ما باید نشان بدهیم ایران نه تنها برای مردم ایران بلکه برای سرمایه‌گذاران خارجی محلی امن است... ».

جالب این‌جا بود که ظریف که دستش به‌خاطر برجامی که جز «باتلاق» برای رژیم چیزی نداشته، خالی بود، برای این‌که پیشاپیش به اعضای مجلس ارتجاع هشدار بدهد که وضعیت را خرابتر نکنند، ناخواسته به ادامه انزوای جهانی رژیم اعتراف کرد و گفت: «... نمایندگان توجه داشته باشند ما نباید فضای روانی را تشدید کنیم، ما باید فضای روانی را از بین ببریم. ما نباید بلندگوی تبلیغات مخالفان باشیم. باید به بانکهایی که به ایران آمده‌اند قوت قلب بدهیم. نه این‌که این فضا را الغا کنیم که بگوییم به جای خطرناکی آمده‌اید که هر لحظه ممکن است تحریمهای مجدد ا اعمال شوند... ».

اما شقه و شکاف درونی رژیم بیش از اینهاست که ادامه کشمکش و حملات باندی، با این هشدارها، مقداری فروکش کند. برای همین بود که اعضای مجلس ارتجاع در جنگ باندی، واقعیتهای برجام را کف دست ظریف گذاشتند:

آخوند سالک، عضو مجلس ارتجاع: «... سؤال این است در جریان برجام و پسابرجام چه چیزی به دست نظام آمده است. این در حالی است آقای ظریف که تردد شما مقبول است کما این‌که آقا هم کارهای شما را تأیید فرمودند. اما امروز در برجام و پسابرجام گرفتار یک رکورد هستیم. ببینید وضع جامعه چگونه است. اقتصاد تعطیل شده و مقداری از صنعت هم تعطیل شده. آقای ظریف استکبار ستیزی در چارچوب وزارت‌خارجه در کجا قرار دارد. شما شاهد هستید جیبوتی ما را تحریم می‌کند. عربستان مقابل ما ایستاده است. در حالی که اقتدار نظام در بحث نظامی مهم است. این نتیجه دیپلوماسی خنده و مسائل دیگر نیست؟ آقای ظریف چرا خطوط قرمز و شروط نقد شده را اعمال نکردید؟ اول امسال رهبر اعلام کردند که آقای ظریف آمده پیش من و گفته برخی خطوط قرمز رعایت نشده است. اگر خطوط قرمز معظم له رعایت می‌شد امروز گرفتار تشدید تحریمها نمی‌شدیم...».

ظریف هم در این نقطه، برگ را روی میز حریف گذاشت و به صراحت گفت، اصلاً خود خامنه‌ای پشت برجام و تمامی اینها بوده. «... مذاکرات هسته‌یی به دستور مقام معظم رهبری، با نظارت مقام معظم رهبری شکل گرفته. هنوز هم به آن شکل دارد ادامه پیدا می‌کند...».

اما گویا شکستن طلسم ولایت خامنه‌ای، تا آنجا پیش رفته که اعضای مجلس ارتجاع، بی‌توجه به این‌که ظریف پای خامنه‌ای را پیش کشیده، به حملات خودشان به برجام ادامه دادند:

حاجی دلیگانی- عضو مجلس ارتجاع: «... به دشمن نمی‌شود اعتماد کرد، داده‌های ما نقد است ولی وعده‌های آنها نسیه است... این سؤال از مجلس هم هست، آیا خبر از جیب مردم داریم؟ آیا اطلاع از کارخانه‌های تعطیل شده داریم یانه؟ از روند شدت گرفتنش در ماههای اخیر. آیا از وضعیت کارگران کار از دست داده، خبر داریم یانه؟ آیا خبر دارید چه افرادی فقیر شدند و چه فقیرانی فقیرتر شدند؟ ا آیا خبر دارید از دخترهای عقد شده‌ای که منتظر چند میلیون تومان جهیزیه هستند؟ آیا خبر دارید جوانهای بیکار دهها جا فرم پر می‌کنند، یک جا به آنها جواب نمی‌دهند بیایید سر کار...».

نهایتا هم ظریف با بیان این جمله شرمگینانه به بن‌بست برجام اعتراف کرد و گفت: ”این معنی پایان مخالفتها, پایان بهانه جوییها و پایان تلاش برای اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران نیست, چون نه ذات کشورهای دیگر تغییر می‌کند و نه ما در حوزه‌های دیگر غیرهسته‌یی با آنها مذاکره می‌کردیم”.

آری، این هم گزارش ظریف به مجلس ارتجاع درباره برجام. گزارشی که جز تأیید این‌که برجام برای رژیم باتلاقی بیش نیست و تنها عامل شدت گرفتن جنگ و کشمکش شدید باندی است، چیز دیگری نبود.

جمله‌ای که رسانه‌های رژیم بعد از تعطیلی کارخانه ارج تیتر مقاله خودشان کردند، به‌خوبی بیانگر این وضعیت است: «غروب ارج، در بن‌بست برجام!».