آشفتگي رژيم خامنه ای وارگانهای اطلاعاتی - امنیتی اش با گزارش احمد شهيد
لینک به منبع
اجلاس اخير شوراي حقوق بشر ملل متحد در ژنو در تاريخ
4 فروردين1395، مأموريت احمد شهيد گزارشگر ويژة سازمان ملل در مورد وضعيت حقوق بشر
در ايران را به رغم تمامي تلاشهاي رژيم و مماشاتگران حامي آن و بهرغم تن دادن آخوندها
به برجام و زهر اتمي، باتصويب قطعنامه‌يي، تمديد کرد.
رژيم ضدبشري پس از شكست در اين هدف، هم او و هم مجاهدين
را توسط بالاترين مقامات رژيم و وزارت اطلاعات و مزدورانش هدف خشم و كينة افسارگسيخته
و لجنپراكنيهاي شديد قرار داد.
در اينجا مي‌خواهيم به ريشه‌ها وعلت سوز و گداز رژيم
قبل و بعد از تصويب اين قطعنامه و اقداماتي كه وزارت بدنام اطلاعات در اين زمينه به
راه انداخت بپردازيم.
اين يك شكست خفتبار براي رژيم بود، چون رژيم خودش
را به در و ديوار زد و هر چه كه در توان داشت از فعال كردن لابيهاي خارجيش تا به كار
گرفتن مزدورانش تا فرستادن جواد لاريجاني تئوريسين شكنجه و اعدام به ژنو و غيره… بهكار
گرفت، تا مانع از تمديد مأموريت آقاي احمد شهيد شود، اما كاري از پيش نبرد.
وزارت اطلاعات آخوندها، هم اين شكست و هم گزارشهاي
رسوا كنندة احمد شهيد را از چشم مجاهدين مي بيند
و به اين علت است كه حقد و كين خودش را، از يك طرف
متوجه مجاهدين و از طرف ديگر متوجه مراجع بينالمللي كرد.
در همين رابطه سخنگوي وزارت امور خارجه آخوندها؛ حسين
جابري انصاري اعلام كرد:«جمهوري اسلامي ايران تمديد ماموريت گزارشگر ويژه ايران را
واجد هيچ ضرورت و وجاهت حقوقي ندانسته و تصويب آن را با اهداف سياسي و تنها بر مبناي
خصومت با ايران مي داند, بنابراين خود را ملزم به پذيرش و رعايت مفاد اين قطعنامه نمي
داند». (خبرگزاري ايرنا 5 فروردين 95)
خبرگزاري فارس هم نوشت:«[مجاهدين] و شوراي به اصطلاح
مقاومت …, با صدور بيانيه‌‌يي ضمن استقبال از تمديد ماموريت «احمد شهيد» مدعي شد كه
تنها با اين گونه اقدام ها مي‌توان در برابر جنايت‌هاي ايران عليه بشريت (!) مقابله
كرد». (خبرگزاري فارس 7 فروردين95)
سايت ديگر وزارت اطلاعات نوشت:«تمديد ماموريت احمد
شهيد فقط موجبات خوشحالي رجويها را فراهم نمود !… همزمان به نقل از [مجاهدين] شماري
از زندانيان قصر و قزل و اوين طي بيانيه هايي تمديد ماموريت احمد شهيد را تبريک گفته
و هورا ميکشند!!» (سايت نجات رژيم 9 فروردين 95)
اما به‌راستي چرا امسال رژيم بيش از هر سال و بطور
فوق‌العاده نسبت به تمديد مأموريت احمد شهيد واكنش نشان داد؟
علت در وهلة اول به خاطر اين است كه گزارشهاي احمد
شهيد، تمام تبليغات رژيم و اقدامات لابيهاي آخوندها در مورد اين كه گويا با آمدن آخوند
روحاني، چيزي در اين ديكتاتوري سياه و قرون وسطايي تغيير كرده است به باد فنا ميدهد
و دوم اين كه تمديد شدن يا نشدن مأموريت احمد شهيد به يك كارزار بين مجاهدين و مقاومت
ايران با رژيم ضدبشري آخوندي تبديل شده بود.
اين موضوع بخصوص موقعي بيشتر درك ميشود كه مي‌بينيم
احمد شهيد در گزارش 10مارس 2016 خود به‌اجلاس شوراي حقوق‌بشر سازمان‌ملل تأکيد کرد
از سال ۲۰۱۳ نه تنها تغيير
مثبتي در مورد حقوق‌بشر در ايران ايجاد نشده، بلكه در بعضي از زمينه‌ها بدتر هم شده
است. حداقل ۹۶۶ زنداني در
سال ۲۰۱۵ در ايران اعدام
شده‌اند كه اين بالاترين ميزان اعدام در ايران طي دو دهه گذشته است. در سال ۲۰۱۴-۲۰۱۵ تعداد 16نوجوان
در ايران اعدام شده‌اند كه بيشترين ميزان در ۵ سال گذشته
محسوب ميشود. آمار اعدام نوجوانان نه تنها كاهش پيدا نكرده، بلكه طي دو سال گذشته
افزايش نيز داشته است. گزارشگر ويژه سازمان‌ملل ضمن پرداختن به‌موضوع اعمال شكنجه براي
اعتراف گيري از زندانيان مي‌نويسد: به‌طور مرتب گزارشهاي نگران كننده‌يي از حبس‌هاي
انفرادي طولاني مدت، شكنجه، اعتراف زير شكنجه و عدم دسترسي به‌وكيل دريافت کرده‌ام.
رژيم از اين گزارش، به شدت آشفته شد و به‌طور كم‌سابقه‌‌يي
از زبان بالاترين مقامهاي خودش در راديوتلويزيون و ساير رسانههاي خودش فرياد و فغان
سر داد به‌طوري‌كه دبير ستاد حقوق بشر قوه قضاييه آخوندها «گزارش ضد ايراني احمد شهيد
را تكراري و غيرقابل استناد خواند. محمد جواد لاريجاني گفت, اين گزارش از نظر محتوا
نه تنها هيچ مطلب جديدي ندارد, بلكه از هيچ موضع قابل استنادي هم برخوردار نيست و همچنان
اشكلات پيشين بر آن وارد است.گروههاي مسلح مخالف ايران از جمله منافقين و سلطنت طلبها
و شماري از ايرانيان فراري خارج كشور از منابع اصلي گزارشگر سازمان ملل در باره حقوق
بشر در ايران هستند. (تلويزيون شبكه خبر رژيم 22 اسفند 94)
يك ارگان ديگر وزارت اطلاعات هم سوزوگداز كرد«خبر
ويژه:”دور زدن” NGO
هاي ايراني توسط احمد شهيد!
به گزارش مؤسسه راهبردي ديده‌بان از ژنو، احمد شهيد
گزارشگر ويژه سازمان ملل در آستانه گزارش سالانه مربوط به سال 2015 خود در مورد وضعيت
حقوق بشر در ايران با درخواست‌هاي انبوه گروههاي مختلف ضد انقلاب براي ديدار روبه‌رو
شده است. (مؤسسه راهبردي ديده‌بان 19 اسفند 94)
روشن است كه منظور وزارت اطلاعات از «” NGOهاي ايراني» تشكلات پوششي و دست‌ساز خودش است.
در اينجا لازم است از اقدام ستايشانگيز زندانيان سياسي
دلير و مقاوم ياد كنيم كه در آستانة انتخاب مجدد گزارشگر ويژة حقوق بشر، طي نامهيي
به شوراي حقوق بشر سازمان ملل، حمايت خودشان از تمديد مأموريت احمد شهيد را اعلام كردند
و از عملكرد ايشان و از گزارشهاي وي دربارة موارد نقض حقوق بشر در زندانها و شكنجهگاههاي
رژيم ابراز رضايت كردند و از جوسازيها و لجنپراكنيهاي رژيم عليه او ابراز انزجار كردند:
«شوراي حقوق‌بشر سازمان ملل:
– به نسبت همه گزارشگران ويژه، جناب دکتر احمد شهيد يکي از فعالترين گزارشگران
بوده و تاثيرات گزارشات ايشان را در خيلي از موارد به‌وضوح در زندانها ديده‌ايم.
– تقريباً هيچ مورد نقض حقوق‌بشري عمده‌‌يي در زندان وجود نداشته که به نوعي
در گزارشات ايشان انعکاس نيافته باشد.
– هيچ گزارشگر ويژه‌يي نبوده که تا به اين حد مورد بغض و کينه نقض کنندگان
(سيستم قضايي ايران) قرار گرفته باشد به‌طوري که در اغلب دادگاهها و بازجوئيها از ايشان
(به‌خاطر گزارشات درست) با بي‌احترامي و توهين نام مي‌برند…
– بارها از برخي از ما خواسته‌اند که گزارشات او را غيرواقعي و کذب اعلام
کنيم تا مورد عفو قرار گرفته و يا امتيازاتي از طرف قوه قضاييه دريافت کنيم.
به همه اين دلايل، ما زندانيان سياسي که اغلب بيش
از 10سال را در زندان به‌سر مي‌بريم با اطمينان کامل از جناب احمد شهيد حمايت مي‌کنيم
و از شوراي محترم حقوق‌بشر تمديد مأموريت و يا انتخاب مجدد او را به‌عنوان گزارشگر
ويژه خواستاريم. (قسمتي از متن نامه زندانيان سياسي ايران به شوراي حقوق‌بشر ملل‌متحد
در حمايت از احمد شهيد – تهران 17 اسفند 94)
نگاهي به پيشينه
به منظور آشنايي با اقدامات وزارت بدنام اطلاعات براي
ممانعت از تصويب قطعنامه اسفند 94عليه نقض حقوق‌بشر در ايران لازم است به سي‌امين نشست
شوراي حقوق‌بشر سازمان ملل در ژنو در شهريور سال گذشته نگاهي بكنيم. در آنجا رژيم علاوه
بر بكارگيري تمامي ظرفيت ديپلماسي رسمي خودش، همة ارگان‌هاي اطلاعاتي و ديپلومات تروريستهاي
خودش را بكار گرفت و مزدوران و پادوهاي خودش را به ژنو اعزام كرد تا با دروغپردازي
عليه مجاهدين، آخوندها را تطهير و جاي جلاد را با قرباني عوض كنند. در همين رابطه خبرگزاري
سپاه پاسداران نوشت: «سي‌امين نشست شوراي حقوق‌بشر سازمان ملل با حضور جدي OGN هاي ايراني از جمله انجمن دفاع از قربانيان تروريسم
در حال برگزاري است. در اين راستا انجمن دفاع از قربانيان تروريسم ضمن برگزاري پنل
خشونت و افراطي گري در سازمان ملل مباحث قابل توجهي را مطرح كرد. رضايي كارشناس ديگر
مركز بينالمللي حمايت از قربانيان تروريسم عنوان كرد: در قرن اخير تقريباً يك روز
بدون اخبار وقايع خشونت و تروريسم نداشته‌ايم. مردمي كه هر روز بوسيله گروههاي تروريستي
متجاوز ربوده، كشته مي‌شوند يا آسيب مي‌بينند. گروههاي تروريستي نظير القاعده، داعش
و [مجاهدين]…» (خبرگزاري فارس 30 شهريور 94)
همزمان وزارت اطلاعات همراه با انواع و اقسام مزدوران،
تعدادي از عوامل خودش تحت عنوان «خانوادة مجاهدين» و «جدا شده» جلو ساختمان اجلاس در
ژنو فرستاد، تا با داستانسرايي عليه مجاهدين مانع تصويب هرگونه قطعنامه‌يي در زمينه
نقض حقوق‌بشر توسط آخوندها شوند كه البته شكست خورده و رسوا شدند.
حالا به اين سئوال مي‌رسيم كه چرا آخوندها و وزارت
اطلاعات اينقدر از محكوميت رژيم در زمينه نقض حقوق‌بشر و افشاگري و روشنگري مجاهدين
وحشت دارند؟ اين محكوميت‌ها چه مشكلاتي براي آخوندها به وجود آورده يا مي‌آورد؟! پاسخ
را از زبان دژخيم هاشمي نژاد كه گردانندة يكي از شعبات گشتاپوي آخوندي به اسم هابيليان
است، مي‌خوانيم:
«تلاش براي اختلال در روابط خارجي و نشان دادن چهره
زشت و ضد حقوق بشر از جمهوري اسلامي ايران، يکي از حربه‌هاي سازمان [مجاهدين] عليه
کشورمان بوده و هست. همچنين اعضاي اين گروهک تلاش مي‌کنند، زماني که مسؤولين ايراني
در کشورهاي اروپايي حضور دارند، با برپايي تظاهرات عليه جمهوري اسلامي ايران، رسانههاي
خارجي را به خود جلب کرده و اقدام به سياه‌نمايي و نشان دادن چهره غيرواقعي از داخل
ايران نمايند. شاهد اين سخن نيز تظاهراتي بود که اعضاي اين گروهک در سفر اخير رئيس‌جمهور
به فرانسه برگزار کردند. يکي از سؤالاتي که همواره به ذهن‌ها متبادر ميشود، چرايي
حضور اين افراد در کشورهايي است که ادعاي مبارزه با تروريسم را دارند. از آن بالاتر
کشورهاي اروپايي بدليل پناه دادن و اجازه فعاليت آزادانه منافقين [مجاهدين] خلق عليه
جمهوري اسلامي و نشان دادن تصوير خلاف واقعيت و دروغ عليه جمهوري اسلامي، بايد پاسخگو
باشند. (قدس آنلاين 24 فروردين 95)
نكتهيي كه در مصاحبة هاشمي نژاد جلب توجه ميكند اين
است كه او به عنوان مهرة وزارت اطلاعات، تلاش ميكند شكست و رسوايي وزارت اطلاعات در
لغو سفر روحاني به اتريش در وحشت از تظاهرات مجاهدين را رفع و رجوع كرده و تقصير را
به گردن وزارت خارجة رژيم بيندازد و در همين رابطه ميگويد:«… برخورد با تبليغات و اقدامات
دروغ و خلاف واقع عليه نظام جمهوري اسلامي در سطح بينالمللي، بر عهده دستگاه ديپلماسي
کشور است که مي‌بايست با روشنگري و اقدام مناسب چنين اقداماتي را خنثي کند».
به عبارت ديگر معني اين كه دژخيم به وزارت خارجه رژيم
ميگويد بايد با فعاليت و تبليغات مجاهدين مقابله كرد اين است كه صدها فيلم و مستند
و هزاران كتاب و سايت و نمايشگاه و صدها نمايش و ملاقات باهزينه‌هاي نجومي عليه مجاهدين
و مقاومت به جايي نرسيده و شكست خورده و بايد بيشتر از اين، به حجم جنگ رواني و دروغپردازي
اضافه كرد. راهكاري هم كه اين دژخيم براي مقابله با افشاگريهاي مجاهدين ارائه ميدهد
قابل توجه است. نامبرده ميگويد مهمترين و مؤثرترين اهرم ما خانوادههاي باصطلاح قربانيان
هستش و در اين رابطه ميگويد: «اميدواريم دستگاه ديپلماسي ما با درک اين ضرورت، زمينه
حضور اين خانواده‌ها در کشورهاي اروپايي [را] که بطور خودجوش هزاران برگ از اسناد جنايات
اين گروهک‌ها را گرد آورده‌اند، فراهم کنند».
بگذريم كه رژيم تا به حال در اين زمينه اصلاً كم نگذاشته
و بارها وزارت اطلاعات مزدوران و مأموران خودش تحت نام «خانوادة قربانيان» يا «خانواده
مجاهدين» و از اين قبيل را، سراغ آقاي احمد شهيد يا ساير ارگان‌هاي بينالمللي فرستاده
ولي هر بار رسوا و مفتضح شده است.
واقعيت اين است كه علت تفاوت جيغ و فغان رژيم آخوندي
در اين دور عليه احمد شهيد اين بود كه رژيم ضدبشري بعد از زهرخوران هستهيي، براي خودش
كيسه گشادي دوخته بود كه جامعة بينالمللي ديگر اين بار از نقض حقوق‌بشر در ايران كوتاه
مي‌آيد.
سابقة اين توقع به زمان خاتمي و سال 1997، برميگردد
كه وزارت خارجه امريكا اسم سازمان مجاهدين خلق را در ليست‌هاي استعماري – ارتجاعي گذاشت
و در زمان شروع جنگ اول عراق در فوريه 1990 به‌خواست امريكا كميسيون حقوق‌بشر سازمان‌ملل
قطعنامه‌يي دربارة نقض حقوق‌بشر در ايران نداشت و فقط مأموريت گزارشگر را تمديد كرد.
در جنگ دوم عراق نيز در سال 2003 بدليل زدو بندهاي پيش از جنگ، رژيم اساساً از ليست
كشورهاي تحت بررسي نقض حقوق‌بشر حذف شد. و در عوض تمام قرارگاه‌هاي مجاهدين هدف بمبارانهاي
وحشيانه جنگنده بمبافكن‌هاي انگليس و امريكا قرار گرفتند.
اما به قول معروف آن سبو بشكست و آن پيمانه ريخت و
به‌يمن حضور قدرتمند مجاهدين و مقاومت ايران به عنوان آلترناتيو انقلابي، ديگر رژيم
نمي‌تواند از جيب مقاومت و مجاهدين نان برجام را بخورد.
به اين ترتيب بيش از پيش روشن ميشود كه برجام براي
رژيم زهر است و نه جرعه حيات، هر چقدر هم كه امريكا در اين توافق به‌رژيم امتيازاتي
بدهد، اما برجام پيروزي مقاومت و مردم ايران و يك شكست استراتژيك براي كليت رژيمي است
كه قصد داشت با دست‌يابي به‌بمب اتمي از سرنگوني نجات پيدا بكند. همه ميدانند كه زهر
هسته يي را مجاهدين و مقاومت ايران به حلقوم وليفقيه ريختند، بنابراين بطور قانونمند
پسا برجام نمي‌تواند بنفع رژيم باشد و اين خام خيالي آخوندي است كه چشم اميد دوخته
بود كه پرونده حقوق‌بشر آخوندها امسال از روي ميز جمع شود. به‌ولي فقيه طلسم شكسته
و رئيس جمهور كليد شكستهاش بايد گفت اين هنوز از نتايج سحر است، باش تا صبح دولتش بدمد!
دولت آزادي و آبادي و آرامش ايران!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر