پیامدهای «حاکمیت دوگانه» در مجلس ارتجاع
گفته بودیم انتخابات مجلس ارتجاع که برای مردم ایران نمایش مضحکی بیش نیست، برای رژیم بستر جنگ هژمونی است. حالا که نتایج دور دوم این نمایش هم مشخص شده، سؤال این است که نتیجه این جنگ چه بوده و اکنون کدام باند دست بالا را در مجلس ارتجاع دارد؟
هر دو باند مدعی پیروزی هستند و هریک ادعای دیگری را رد می‌کند! برای نمونه یک مهره و سرمقاله‌نویس باند خامنه‌ای در رابطه با ادعای پیروزی باند رقیب می‌گوید: «این صحبتها مؤید این است که عدد لازم را برای کسب آرای اکثریت مجلس ندارند و از این طریق قصد فضاسازی روانی برای القای پیروزی را دارند». (محمدکاظم انبارلویی-16اردیبهشت95) این درحالیست که باند رفسنجانی-روحانی در دستگاههای تبلیغاتی خود نوشته بودند «رویکرد مردم به سمت اصلاح‌طلبان بود» و عارف، سرکرده اصلاح‌طلبان در مجلس هم از داشتن 168کرسی دم زده است، این در حالی است که برخی رسانه‌های حکومتی تأکید می‌کنند که در مجلس جدید ارتجاع «هیچ جریانی اکثریت نیست» و «هیچ جناحی نمی‌تواند بگوید اکثریت» را در اختیار دارد. (خبرگزاری حکومتی نیروی تروریستی قدس-تسنیم-14اردیبهشت)
واقعیت چیست؟
هر چند به‌دلیل نهادینه بودن فریب و دروغ و شیادی در تمامیت رژیم، نمی‌توان به‌طور قطع به واقعیت ترکیب نهایی مجلس ارتجاع پی برد؛ اما آمار و ارقامی که خود رسانه‌های رژیم ارائه می‌دهند، نشان می‌دهد خامنه‌ای یک اهرم دیگر هژمونی خود، یعنی مجلس ارتجاع را هم از دست داده است. چرا که «اکثریت سفت و سخت و نیرومند اصول‌گرایان در مجالس هفتم تا نهم»، که همان باند خامنه‌ای هستند، «عملا فرو ریخته است» (روزنامه حکومتی شرق-13اردیبهشت). البته رسانه‌های وابسته به باند رفسنجانی مدعی به عقب راندن بیشتر باند خامنه‌ای هستند و می‌نویسند: «آنچه مسلم است اصول‌گرایان تنها قوه مقننه را از دست نداده‌اند» بلکه این وضعیت «آغازی بر پایان تسلط بی‌چون و چرای آنها برسیاستهای داخلی و خارجی کشور است» (روزنامه حکومتی آرمان-13اردیبهشت). با فرض این‌که بخشی از این ادعا درست باشد، می‌توان نتیجه گرفت که خامنه‌ای با از دست دادن هژمونی مطلق خود بر مجلس ارتجاع، ضربه‌ای دیگر دریافت کرد. ضربه‌ای که بیش از پیش موقعیت او را ضعیف می‌کند، وضعیتی که نتیجه آن تضعیف بیش از پیش تمامیت رژیم است.
حال سؤال این است، مجلسی که هیچ‌یک از باندهای رژیم در آن اکثریت ندارند به چه معنی است؟
برخی رسانه‌های حکومتی از هر دو باند رژیم این وضعیت را معنی کرده‌اند. روزنامه حکومتی اعتماد آن را نشانه ایجاد یک «حاکمیت دوگانه» می‌داند که می‌تواند خطری برای تمامیت رژیم باشد (روزنامه حکومتی اعتماد-13اردیبهشت). کیهان خامنه‌ای هم این وضعیت را نشانه یک «حاکمیت دوگانه» دانسته و هشدار می‌دهد: «نمایندگان مجلس دهم... با فرصت‌سوزی روند تغییر در ساختار حاکمیت دوگانه را به آینده‌ای نامعلوم واگذار نکنند». (کیهان خامنه‌ای-13اردیبهشت)
«حاکمیت دوگانه» که این رسانه‌های حکومتی مطرح می‌کنند، بیان دیگر فروریختن تمام یا بخشی از حاکمیت ولی‌فقیه ارتجاع در درون نظام است. این یعنی برهم خوردن تعادل در درون رژیم. این همان آینه‌یی است که با نگاه در آن، می‌توان وخامت فزاینده اوضاع رژیم را در سال95 به‌روشنی دید. همان وضعیتی که کیهان خامنه‌ای تحت عنوان «فرجام مجلس جدید» نسبت به خطرآن ابرار وحشت کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر