«نظاره‌گران نسل‌کشی» جنايت عليه بشريت - نشریه وال‌استریت‌ژورنال آمریکا در باب سیاست ایالات متحده در سوریه
«نظاره‌گران نسل‌کشی»
ترجمه مقاله نشریه وال‌استریت‌ژورنال آمریکا در باب سیاست ایالات متحده در سوریه و نقش سامانتا پاور سفیر این کشور در شورای امنیت
«نیروهای دولتی روسیه و سوریه به پیش بردن حملاتشان در حلب ادامه می‌دهند و صدها غیرنظامی را با بمب‌های آتش‌زا و سنگرشکن می‌کشند. سامانتا پاور، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، این حملات را به عنوان «بربریت» تقبیح کرده و در شورای امنیت از روسیه برای ناراستگویی مزمنش و برای خودداری‌اش از پذیرش مسئولیتِ مشارکت در کشتار نام برده است.
خانم پاور درباره بربریت چیزهایی می‌داند. او در سال ۲۰۰۱ در مجله آتلانتیک گزارشی سوزناک درباره ناتوانی دولت کلینتون در جلوگیری از نسل‌کشی رواندا منتشر کرد که طی آن تعداد ۸۰۰ هزار نفر از توتسی‌ها در طول سه ماه به دست همسایگان هوتوی خود کشته شدند.
خانم پاور در به تصویر کشیدن «توهم تقریبا عمدی» دولت نسبت به کشتار، دروغ‌سازی‌های دیپلماتیکش برای خودداری از استفاده از واژه «نسل‌کشی»، و نگرانی‌اش از این که دخالت آمریکا چگونه در انتخابات میان‌دوره‌ای به نمایش در می‌آمد از هیچ فردی گذشت نکرد. او مشخصا نسبت به آن مقامات آمریکایی سخت‌گیر بود که «کاملا متقاعد شده بودند که در هر حال انجام هر کاری بودند که، با در نظر گرفتن سایر منافع آمریکا و درکی بسیار محدود شده از آن چیزی که انجامش برای ایالات متحده «ممکن» بود، می‌توانستند -- و مهم‌تر از همه می‌بایست -- انجام دهند.»
عنوان آن مقاله «نظاره‌گران نسل‌کشی» بود. خانم پاور بعدها مقاله‌ش را گسترش داد و به کتابی با عنوان «مسئله‌ای جهنمی: آمریکا و عصر نسل‌کشی» تبدیل کرد که برایش بسیار ستوده شد. باراک اوباما کتاب را خواند و به ترفیع او در دولت کمک کرد.
از آن تاریخ به حال حاضر می‌آییم، و صحبت‌های خانم پاور می‌تواند مانند حرف‌های همان مقاماتی به نظر برسد که او زمانی ایشان را بابت این سرزنش می‌کرد که فکر می‌کردند با توجه به پیچیدگی‌های موقعیت در حال انجام هر آن چیزی بودند که در توان داشتند.
خانم پاور در اوایل این ماه به سی‌بی‌اس گفت «خب، سوریه تصویری بسیار پیچیده است. هزاران گروه مسلح وجود دارند. دوباره این سوال که کدام مداخله نظامی به نتیجه خواهد رسید، کجا آن را انجام بدهیم، چگونه به نحوی انجام شود که تروریست‌ها گروه نفع برنده از آن نباشند؛ این بسیار مشکل است. اما این تصور که ما هیچ کاری در سوریه انجام نداده‌ایم غیرمنطقی است. ما هر کاری را بجز اعلام جنگ علیه رژیم اسد انجام داده‌ایم و باید اشاره کنم که ما دارای موفقیت قابل توجهی در مقابل داعش بر روی زمین هستیم.
فهرست دستاوردهای خانم پاور در سوریه ممکن است در نظر بیش از ۱۰ میلیون سوری که از خانه‌هایشان در طول جنگ داخلی آواره شدند و خانواده‌های ۴۰۰ هزار کشته آن، که بیشترشان به دست رژیم اسد کشته شدند، طنزی تلخ به نظر برسد. ساکنان گرسنه حلب و دیگر شهرهای محاصره شده سوریه نیز می‌دانند که تا هفته گذشته دولت اوباما مشتاق بود تا برای حمله مشترک به دولت اسلامی با روس‌ها مشارکت کند -- و تا آن‌جا پیش رفت که اطلاعات حساس میدان جنگ را به اشتراک گذاشت -- و به این ترتیب رژیم اسد را بیش از پیش برای انجام کار کثیفش آزاد گذاشت. یک تلاش دیگر در جهت همکاری آمریکایی-روسی غیرممکن شمرده نشده است.
رییس جمهور اوباما مسئولیت نهایی را برای اقدامات بسیار کم در جهت متوقف کردن این تابلوی آشفته‌ی پنج ساله که سوریه باشد به عهده دارد، و ما نمی‌دانیم که توصیه سیاست‌گذاری خانم پاور در خلوت چه بوده است. اما در ملا عام او پژواک همان مقاماتی شده است که خودش زمانی بابت توجیه بی‌عملی آمریکا در قبال کشتار جمعی محکومشان می‌کرد. تصمیم شرافت‌مندانه در این شرایط استعفا دادن است.»
منبع:https://goo.gl/vMmYx4
ترجمه مقاله نشریه وال‌استریت‌ژورنال آمریکا در باب سیاست ایالات متحده در سوریه و نقش سامانتا پاور سفیر این کشور در شورای امنیت
«نیروهای دولتی روسیه و سوریه به پیش بردن حملاتشان در حلب ادامه می‌دهند و صدها غیرنظامی را با بمب‌های آتش‌زا و سنگرشکن می‌کشند. سامانتا پاور، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، این حملات را به عنوان «بربریت» تقبیح کرده و در شورای امنیت از روسیه برای ناراستگویی مزمنش و برای خودداری‌اش از پذیرش مسئولیتِ مشارکت در کشتار نام برده است.
خانم پاور درباره بربریت چیزهایی می‌داند. او در سال ۲۰۰۱ در مجله آتلانتیک گزارشی سوزناک درباره ناتوانی دولت کلینتون در جلوگیری از نسل‌کشی رواندا منتشر کرد که طی آن تعداد ۸۰۰ هزار نفر از توتسی‌ها در طول سه ماه به دست همسایگان هوتوی خود کشته شدند.
خانم پاور در به تصویر کشیدن «توهم تقریبا عمدی» دولت نسبت به کشتار، دروغ‌سازی‌های دیپلماتیکش برای خودداری از استفاده از واژه «نسل‌کشی»، و نگرانی‌اش از این که دخالت آمریکا چگونه در انتخابات میان‌دوره‌ای به نمایش در می‌آمد از هیچ فردی گذشت نکرد. او مشخصا نسبت به آن مقامات آمریکایی سخت‌گیر بود که «کاملا متقاعد شده بودند که در هر حال انجام هر کاری بودند که، با در نظر گرفتن سایر منافع آمریکا و درکی بسیار محدود شده از آن چیزی که انجامش برای ایالات متحده «ممکن» بود، می‌توانستند -- و مهم‌تر از همه می‌بایست -- انجام دهند.»
عنوان آن مقاله «نظاره‌گران نسل‌کشی» بود. خانم پاور بعدها مقاله‌ش را گسترش داد و به کتابی با عنوان «مسئله‌ای جهنمی: آمریکا و عصر نسل‌کشی» تبدیل کرد که برایش بسیار ستوده شد. باراک اوباما کتاب را خواند و به ترفیع او در دولت کمک کرد.
از آن تاریخ به حال حاضر می‌آییم، و صحبت‌های خانم پاور می‌تواند مانند حرف‌های همان مقاماتی به نظر برسد که او زمانی ایشان را بابت این سرزنش می‌کرد که فکر می‌کردند با توجه به پیچیدگی‌های موقعیت در حال انجام هر آن چیزی بودند که در توان داشتند.
خانم پاور در اوایل این ماه به سی‌بی‌اس گفت «خب، سوریه تصویری بسیار پیچیده است. هزاران گروه مسلح وجود دارند. دوباره این سوال که کدام مداخله نظامی به نتیجه خواهد رسید، کجا آن را انجام بدهیم، چگونه به نحوی انجام شود که تروریست‌ها گروه نفع برنده از آن نباشند؛ این بسیار مشکل است. اما این تصور که ما هیچ کاری در سوریه انجام نداده‌ایم غیرمنطقی است. ما هر کاری را بجز اعلام جنگ علیه رژیم اسد انجام داده‌ایم و باید اشاره کنم که ما دارای موفقیت قابل توجهی در مقابل داعش بر روی زمین هستیم.
فهرست دستاوردهای خانم پاور در سوریه ممکن است در نظر بیش از ۱۰ میلیون سوری که از خانه‌هایشان در طول جنگ داخلی آواره شدند و خانواده‌های ۴۰۰ هزار کشته آن، که بیشترشان به دست رژیم اسد کشته شدند، طنزی تلخ به نظر برسد. ساکنان گرسنه حلب و دیگر شهرهای محاصره شده سوریه نیز می‌دانند که تا هفته گذشته دولت اوباما مشتاق بود تا برای حمله مشترک به دولت اسلامی با روس‌ها مشارکت کند -- و تا آن‌جا پیش رفت که اطلاعات حساس میدان جنگ را به اشتراک گذاشت -- و به این ترتیب رژیم اسد را بیش از پیش برای انجام کار کثیفش آزاد گذاشت. یک تلاش دیگر در جهت همکاری آمریکایی-روسی غیرممکن شمرده نشده است.
رییس جمهور اوباما مسئولیت نهایی را برای اقدامات بسیار کم در جهت متوقف کردن این تابلوی آشفته‌ی پنج ساله که سوریه باشد به عهده دارد، و ما نمی‌دانیم که توصیه سیاست‌گذاری خانم پاور در خلوت چه بوده است. اما در ملا عام او پژواک همان مقاماتی شده است که خودش زمانی بابت توجیه بی‌عملی آمریکا در قبال کشتار جمعی محکومشان می‌کرد. تصمیم شرافت‌مندانه در این شرایط استعفا دادن است.»
منبع:https://goo.gl/vMmYx4
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر