قیام سراسری ۱۴۰۱ – لرزه سنگین بر بنای پوسیده دیکتاتوری ولایت فقیه در ایران- فصل دوم
فصل دوم- ویژگیهای منحصر بفرد قیام سراسری ۱۴۰۱- لرزه سنگین بر بنای پوسیده دیکتاتوری ولایت فقیه در ایران
۱ – جوانان دهه هشتادی
بدون شک حضور فعال جوانان دهه هشتادی در قیام سراسری ۱۴۰۱ همگان از جمله خامنه‌ای را متعجب و غافلگیر کرد. زیرا ارکان نظام از جایی به لرزه درآمد که اصلا انتظار آنرا نداشت و اتفاقا تا چندی قبل با سرمستی تمام، ترانه سرود دهه نودی با عنوان مضحک سلام فرمانده را تبلیغ و پخش میکرد. تبلیغاتی با هیاهوی بسیار و کر کننده که گوییا نسل جوان امروز در ایران، به تمام و کمال حامی و پشتیبان این نظام است و آینده این نظام با چنین نسلی تضمین شده و تامین است. اما همین نسل آنچنان سیلی محکمی بر بناگوش خامنه ایی نواخت که کل دنیا به یکباره از خواب غفلت بیدار شده و متوجه شدند که خامنه ای تا کجا دروغ گفته و واقعیات ها را تا کجا وارونه جلوه داده است.
راز آن در ویژگی عصر نوین نهفته است . عصر ارتباطات و اینترنت، عصر دانش و آگاهی، عصر تسخیر فضا و هوش مصنوعی. عصری که هر فرد مستقیما و مستقلا میتواند درباره درست و غلط، درباره دروغ و حقیقت، درباره ظلم و عدالت، درباره دزدی و چپاول تحقیق کرده و به واقعیت مسائل پیرامون خودش پی ببرد و سرانجام سرنوشت و مسیر خود را انتخاب کند.
این ویژگی عصر نوین بطور عام چالش همه دیکتاتورهای جهان امروزی است که گریزی از آن ندارند. در ایران بطور خاص با پیشینه و سابقه تاریخی ۱۲۰ سال اخیر، هر جوان تحصیل کرده مرتبط با جهان پیرامون از طریق اینترنت را به واکاویی وامیدارد تا به آنچه که بطور واقعی در تاریخ ایران رخ داده، پی ببرد.
خامنه ایی از یکسو با همه امکانات و توان مالی حاکمیتش در پی کسب آخرین تکنولوژی های ارتباطی و گروه های هکری و هسته ای و تسلیحاتی مانند پهباد برای حفظ نظامش هست؛ اما از طرف دیگر در پی نگه داشتن جوانان و مردم در تاریکی و ناآگاهی مطلق است زیرا پایه های حکومتش بر جهل و سرکوب استوار است.
البته در عصر حاضر با گسترش تلفن همراه و کامپیوتر و اینترنت پیدا کردن چنین افرادی حتی در ابعاد بسیار محدود نیز، کمتر امکانپذیر نیست. در نتیجه تنها اهرم باقی مانده برای خامنه ای تبدیل طیفی از جوانان به مزدبگیران است. یعنی در شرایط فقر و بیکاری طاقت فرسا به اجبار به استخدام این نظام در می آیند برای همین بخش اعظم بودجه کشور به سپاه و نیروهای سرکوبگر اختصاص پیدا میکند.
شعور و آگاهی، دشمن این نظام است که اکنون جوانان این میهن به آن مجهز و آراسته شده اند و نسل دهه هشتاد را تشکیل داده و ارکان این نظام را به لرزه در انداخته اند.
۲ – حضور فعال دانشجویان و دانشگاه ها
در یک کلام دانشجویان در قیام سراسری ۱۴۰۱ همه رشته هایی که این نظام در ۴ دهه گذشته بافته بود را پنبه کردند. این نظام و بنیانگذار پلید آن یعنی خمینی از همان ابتدا دانشگاه و دانشگاهیان را دشمن خود می دانست و اگر امکانپذیر می شد قطعا بستن در دانشگاه ها تا ابد برایش بهترین گزینه بود.
برای همین از همان آغاز دشمنی خود را آشکار ساخته و با عنوان انقلاب فرهنگی! دانشگاه ها را تعطیل کرد تا دانشگاه هایی با معیارهای خود درست کرده و تغییرات بنیادی در آن ایجاد نماید. استادان دانشگاه ها را عوض کرد، هیئت های علمی را تغییر داد، انبوهی از دانشجویان را کشت و تعداد بیشتری را دستگیر و زندانی کرد، عوامل مزدور خود را در مدیریت دانشگا ها بکار گرفت و سهمیه های مشخصی برای بسیجی های خود تعیین نمود تا دانشگاهی یکدست از عوامل سرکوبگر خود بسازد و در ۴۰ سال گذشته در راستای پیشبرد این خط از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.
اما دانشگاه و دانشگاهیان اعم از دانشجویان و استادان نشان دادند که هیچ سنخیت و سرسازشی با این نظام عقب مانده ندارند و نخواهند داشت و اتفاقا بسرعت میتوانند به موتور محرک قیام تبدیل شده و رهبری حرکت های اعتراضی را با اقدامات و شعارهای رادیکال و اصولی خود در دست گرفته و آنرا در مسیر درست که همانا سرنگونی دیکتاتوری باشد هدایت کنند.
در قیام سراسری ۱۴۰۱ بیش از ۱۲۵ دانشگاه و دانشکده و موسسات آموزشی، شاهد حرکات اعتراضی و تظاهرات بود که برجسته ترین آن دانشگاه صنعتی شریف بود. بدنبال دستگیری شمار بسياری از دانشجويان در سراسر كشور، از روز دوشنبه ۴ مهر، اساتید و دانشجویان بسياری از دانشگاههای ايران دست به اعتصاب زده و اعلام كردند تا آزادی همه دستگیرشدگان به اعتصاب ادامه خواهند داد.
دانشگاههایی که بخاطر آزادی دانشجویان اعتصاب کرده بودند عبارت بودند از: دانشگاه تهران، تربیت مدرس، امیرکبیر (پلی تکنیک)، صنعتی شریف، هنر اصفهان، خوارزمی، خواجه نصير، بوعلی سينای همدان، علامه طباطبایی، علم و صنعت، علوم بهزیستی، علم و فرهنگ، یزد، گيلان، قزوين، علوم پزشکی تبریز، علوم تحقیقات در تهران، الزهرا، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه صنعتی اصفهان، چمران اهواز، دانشگاه محقق اردبیلی، آزاد نجف‌آباد و شاندیز مشهد.
کوی دانشگاه تهران، یکشنبه شب سوم مهرماه، صحنه تظاهرات و درگیری با ماموران بود و دانشجویان یکصدا با شعار مرگ بر دیکتاتور، در مقابل حمله و هجوم پاسداران و لباس شخصی‌ها مقاومت می‌کردند. دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس نيز با برگزاری تظاهرات در کوی دانشگاه، خواهان آزادی دستگیرشدگان قیام شدند.
روز چهارشنبه ۶ مهر دانشجویان دانشگاه اصفهان، شیراز و کاشان با شعارهای «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد» و «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد» دست به تظاهرات زدند. در سبزوار دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری با شعار «استاد با شرافت حمایت حمایت» تظاهرات کردند.
روز جمعه ۸ مهرماه، هنگامی که مردم زاهدان دست به تظاهرات زدند و به خیابان آمدند، به ناگاه با شلیک رگبارهای پیاپی از سوی مأمورین به سوی تظاهرکنندگان روبرو شدیم. جنایتی که موجب کشته شدن بیش از ۱۰۰ تن از مردم بیگناه زاهدان شد. مردمی که با دست خالی پس از پایان نماز جمعه به خیابان آمده بودند و شعار مرگ بر خامنه‌ای می دادند.
همین امر موجب شعله کشیدن اعتراضات در دانشگاههای شهرهای بزرگ شد. دانشجویان در حمایت از مردم زاهدان و اعتراض به قتل و کشتار مردم در کف خیابانها، از صبح شنبه ۹ مهرماه، اکثر دانشگاههای کشور دست به تظاهرات و اعتصاب زدند.
دانشگاههای فردوسی مشهد، ملی، آزاد کرج، خوارزمی کرج، آزاد پزشکی کرج، آزاد دارویی قلهک، پزشکی شیراز، پزشکی اصفهان، صنعتی اصفهان، دانشگاه تبریز، آزاد واحد شمال تهران، دانشگاه گیلان، رازی کرمانشاه، هنر و معماری پارس، دانشگاه یزد، دانشگاه آزاد پونک، سجاد مشهد، نوشیروانی بابل، الزهرا تهران، دانشگاه مدرس، دانشگاه امام رضا مشهد، باهنر کرمان، علم صنعت تهران، دانشگاه کردستان، صنعتی شریف، پلی تکنیک، زنجان، دندانپزشکی آزاد تهران، در این حرکت‌های اعتراضی مشارکت فعال داشتند.
دانشجویان در دانشگاههای فوق، دست به تظاهرات زده و شعار می‌دادند «از زاهدان تا تهران جانم فدای ایران» ، «توپ تانک فشفشه آخوند باید کشته شه» ، «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد» ، «اوین شده دانشگاه، تهران شده بازداشتگاه» و «خامنه‌ای قاتله ولایتش باطله»
در ادامه سرکوب اعتراضات سراسری، مأمورین وحشی و مسلح خامنه‌ای به دانشگاه صنعتی شریف حمله کردند. نیروهای امنیتی همراه با شمار بسیاری از نیروهای لباس‌شخصی در شامگاه یکشنبه ۱۰ مهر با محاصره دانشگاه صنعتی شریف در تهران و حمله به دانشجویان، ضمن ضرب‌وشتم و تیراندازی، شمار نامعلومی از آنان را زخمی یا بازداشت و به مکان‌های نامعلومی انتقال دادند.
حداقل ۳۰ تا ۴۰ دانشجو بازداشت شده و به مکان نامعلومی منتقل شدند و وضعیت به‌قدری بحرانی بود که وزیر علوم کابینه رئيسی یعنی محمدعلی زلفی گل، به دانشگاه رفت. حمله و تیراندازی به خوابگاه‌های دانشگاه شریف و همچنین حمله و تیراندازی در پارکینگ دانشگاه نیز جریان داشت. مردم نیز به حمایت از دانشجویان بصورت پیاده و سواره به خیابان آمدند تا آنان را از محل نجات داده و دور کنند.
۱۱ مهر تظاهرات دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد و دانشجویان سراسر کشور در اعتراض به تجاوز به حریم دانشگاهها تظاهرات کردند. دانشجویان دانشگاه تهران، در تظاهرات خود شعار می‌دادند، «حیدر حیدر شعارتون، جنایت افتخارتون». دانشجویان دانشگاه ملی شعار می دادند، «حسین حسین شعارتون، کشتن ملت کارتون».
دانشجویان تربیت مدرس تهران با شعار «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد» از صبح به تظاهرات پرداختند. آنها همچنین شعار می‌دادند، «آزادی حق ماست، شریف اسم رمز ماست» و «ایران شده میدون جنگ تو دشمنی یا هموطن؟». دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرطوسی با شعارهای «مرگ بر آخوند» و «ننگ ما ننگ ما پلیس الدنگ ما» خشم و انزجار خود را از تهاجم شب گذشته نیروی انتظامی و یگان ویژه به دانشجویان بی‌دفاع بیان کردند.
روز ۱۶ مهر رئیسی در یک اقدام تبلیغاتی برای سخنرانی به دانشگاه الزهرا که به زعم خودش از دانشگاه های نزدیک به نظام به حساب می آمد رفت. دانشجویان این دانشگاه نیز پاسخ رئیسی را به بهترین صورت با شعارهای «رئيسی برو گمشو»، «توپ تانک فشفشه آخوند باید گم بشه» و «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» دادند.
مردم و دانشجویان در مقابل دانشگاه شریف تظاهرات کردند. نيروهاي سركوبگر در مقابل دانشگاه، و در خیابان آزادی دست به تیراندازی زدند و مردم در خیابانهای منطقه به جنگ و گریز با آنان پرداختند. بخشی از مغازه داران خیابان لاله زار مغازه‌های خود را بسته و به تجمع مردم معترض در خیابان پیوستند.
در ۱۸ مهر، دانشجویان دانشگاههای مختلف از جمله امیرکبیر، تهران، سوهانک تهران، علامه، اراک، صنعتی بابل، قزوین و فنی رشت دست به تظاهرات زدند. دانشجویان در دانشگاه امیرکبیر شعار می‌دادند «توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، به مادرم بگویید دیگر دختر ندارد».
روز ۲۶ مهر اعتراضات و تظاهرات دانشجویان در دانشگاههای تهران و شهرهای دیگر کشور ادامه یافت. دانشجویان دانشگاه علامه تهران مانع سخنرانی علی بهادری‌جهرمی سخنگوی دولت ابراهیم رئیسی در این دانشگاه شدند و شعار می‌دادند: «بی‌شرف، بی‌شرف» ، «علف هرز نمی‌خوایم مهمون قاتل نمی‌خوایم» ، «توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، به مادرم بگویید دیگر دختر ندارد» ، «بسیجی بی‌ریشه این‌جا شریف نمی‌شه» و «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد».
در ۳۰ مهر دانشگاههای تهران، صنعتی شریف، علامه، ملی (بهشتی)، هنر و علم و فرهنگ با شعارهای ضدحکومتی دست به تظاهرات زدند. دانشجویان دانشگاه ملی (بهشتی) شعار می‌دادند «وای به روزی که مسلح شویم» و «این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت».
دانشجویان دانشگاههای شهرهای دیگر از جمله علوم پزشکی تبریز، اردکان یزد، پزشکی جندی‌شاپور اهواز، یاسوج، دندانپزشکی اصفهان، مهاجر اصفهان، مازندران، رازی کرمانشاه، هنر و معماری یزد و علوم پزشکی همدان دست به تظاهرات و تحصن زدند.
این اعتراضات در دانشگاهها بصورت پیوسته ادامه یافت. روز یکشنبه اول آبان‌ماه ۱۴۰۱دانشجویان علامه طباطبایی در تهران با شعارهای «علف هرز تویی زن آزاده منم» و «به من نگو فتنه‌گر فتنه تویی ستمگر»، با مأموران لباس شخصی در محوطه دانشگاه درگیر شدند.
روز دوشنبه دوم آبان‌ماه، دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر طوسی علیه حضور و سخنرانی بهادری جهرمی سخنگوی ابراهیم رئیسی، دست به تظاهرات زده و شعار دادند «قاتل برو بیرون» ، «سیستم فاسد نمی‌خوایم مهمون قاتل نمی‌خوایم» و « این آخرین پیامه هدف خود نظامه»
این گزارش ها تنها گوشه ایی از فعالیت و اقدامات اعتراضی دانشجویان و دانشگاهها در جریان قیام ۱۴۰۱ بود که واکنش نظام نیز حمله و هجوم به دانشگاه ها از جمله دانشگاه صنعتی شریف و کشتن برخی دانشجویان و دستگیری تعداد زیادی از آنها و ممنوع الورود کردن و اخراج برخی دیگر را در پی داشت. خامنه‌ای و سپاه پاسدارانش البته به همین اکتفا نکرده و بیش از ۱۳۰ استاد دانشگاه را نیز از کار برکنار نمود و در حال حاضر هم جایگزین سازی این استادان با چاقوکشان و مداحان بی سوادی همچون سعید حدادیان ادامه دارد.
اما مسلما این اقدامات دردی از این نظام دیکتاتوری دوا نمی کند چرا که دانشگاه همیشه سنگر دفاع از آزادی بوده است. چه در دیکتاتوری سلطنتی و چه در دیکتاتوری مذهبی دانشجویان، همواره از جلوداران مبارزه برای آزادی بوده اند.
۴ – نقش پررنگ زنان در قیام
قیام با کشته شدن مهسا امینی کلید خورد اما باعث فوران انرژی سرکوب شده زنان گردید. زنانی که در ۴ دهه گذشته همواره هدف اول حمله و هجوم جیره خواران این نظام بوده و از روز نخست پس از سقوط نظام دیکتاتوری سلطنتی، با شعار یا روسری یا توسری مورد اذیت و آزار و سرکوب قرار گرفتند.
دختران شجاعی که یک به یک به سمبل های این قیام در گوشه و کنار ایران تبدیل شده و استمرار آن با نام آنها عجین شده است. از نیکا شاکرمی در استان لرستان گرفته تا حدیث نجفی در کرج (استان البرز)، از سارینا اسماعیل زاده در کرج گرفته تا سارینا ساعدی در سنندج، از اسرا پناهی در اردبیل گرفته تا حنانه کیا در تهران، از آیلار حقی در تبریز گرفته تا زربی بی اسماعیل زهی در زاهدان و دهها زن و دختر جوان که جانشان را برای آزادی ایران از دست دادند.
بیش از ۸۰ نام از زنان ایران در شمار جانباختگان قیام سراسری ۱۴۰۱ ثبت شده است. زنان و دخترانی که در دانشگاه ها و مدارس در کوچه ها و خیابانها جلودار و موتور محرک قیام بودند.
۵ – نقش موثر و تعیین کننده دو استان کردستان و سیستان و بلوچستان
از دیگر ویژگی های منحصر بفرد قیام سراسری ۱۴۰۱ نقش ویژه و تعیین کننده استانهای کردستان و سیستان و بلوچستان در استمرار و گسترش آن است.
دو استانی که بدلیل پیشینه تاریخی خود و سنی مذهب بودن مورد، همواره مورد غضب نظام های دیکتاتوری حاکم گذشته و حال بوده و همواره در فقر اقتصادی نگه داشته شده و مورد سرکوب و اذیت و آزار مضاعف قرار گرفته اند. بهمین دلیل بیشترین استعداد را برای اعتراض و قیام دارا می باشند و همواره موجبات ترس و وحشت نظام را فراهم می کنند. برای روشن شدن بیشتر موضوع به برخی گزارش ها در این رابطه اشاره می کنیم :
استان کردستان و سایر شهرهای کردنشین
روز ۱۲ مهر دانش‌آموزان در مریوان به قیام سراسری پیوستند و در خیابانهای شهر تظاهرات کردند و مردم نیز با به صدا درآوردن بوق خودروها اعلام همبستگی کردند. معلمان دبیرستانها در شهرهای سنندج و سقز برای آزادی همکاران دستگیر شده خود در محل دبیرستان دست به اعتصاب زدند. دانش آموزان دختر در سقز با شعار «نترسید نترسید ما همه با هم هستیم» و «مرگ بر دیکتاتور» در خیابان دانشگاه تظاهرات کردند که تعدادی از آنان دستگیر شدند.
روز ۴ آبان در مهاباد به دنبال قتل یک جوان مهابادی به نام اسماعیل مولودی توسط نیروهای سرکوبگر، اعتراضات شدت بیشتری به خود گرفت. پیکر این شهید قیام که متأهل و دارای یک فرزند بود، روز پنجشنبه ۵ آبان‌ماه، به خاک سپرده شد. مردم مهاباد پس از خاکسپاری دست به تظاهرات زده و ساختمان فرمانداری، کلانتری ۱۱، اداره دارایی و کمیته امداد را محاصره کردند. تظاهرات‌کنندگان ساختمان فرمانداری مهاباد را تسخیر کردند. آنها شعار می‌دادند «کردستان کردستان گورستان فاشیستان».
آنچه برشمردیم و به آن اشاره شد، بخش کوچکی از اعتراضات مردم استان کردستان و شهرهای کردنشین است. در جریان این قیام سراسری در شهرهای استان کردستان، شمار زیادی از جوانان با شلیک گلوله های مأموران و یا زیر شکنجه جان باختند و عده بیشتری روانه زندانها شده و مورد شکنجه قرار گرفتند.
جمعه‌شب ۶ آبان‌ماه، مردم بسیاری از شهرها از جمله سنندج، مهاباد، مریوان، بوکان، بانه، کرمانشاه، قصر شیرین، سرپل ذهاب، بابل، ارومیه، زنجان، دورود، اراک، بروجرد، هشتگرد، میاندوآب، بهبهان، زاهدان، سراوان، و… دست به تظاهرات ضدحکومتی زدند.
سیستان و بلوچستان
۶- حمایت های بین المللی از قیام سراسری مردم ایران
ابعاد گسترده حمایت های جهانی از این قیام بی نظیر و بی سابقه بود.
یکم -تحریم های آمریکا
وزارت خزانه‌داری آمریکا به دنبال سرکوب مردم در قیام ۱۴۰۱ هفت مقام کشوری و لشکری ایران را تحریم کرد.
براساس بیانیه این وزارتخانه، افراد زیر تحریم شدند:
دوم – اتحادیه اروپا و انگلستان
۲۹ تن از فرماندهان سپاه پاسداران، نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی در ایران به‌دلیل نقض حقوق بشر توسط اتحادیه اروپا و انگلستان تحریم شدند. این افراد عبارت بودند از:
سوم- محکومیت ها
سازمان ملل – سرکوب خشونت آمیز اعتراضات در ایران را محکوم می‌کنیم.
آنتونیو گوترز دبیرکل سازمان ملل متحد – خواستار انجام تحقیقات فوری، بیطرفانه و موثر یک مقام صالح مستقل، در خصوص مرگ مهسا امینی شد و از نیروهای امنیتی ایران خواست از بکارگیری نیروی غیر ضروری یا نامناسب مانند سلاح‌های جنگی و شکنجه علیه معترضان خودداری کنند. همچنین به گفته سخنگوی دبیرکل ملل متحد، استفان دوجاریک، آنتونیو گوترش در دیدار با ابراهیم رئیسی در حاشیه نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل، موضوع حقوق بشر را مطرح کرد و با ابراز نگرانی نسبت به سرکوب معترضان و مرگ و زخمی شدن دهها معترض از مقامات جمهوری اسلامی خواست به حق آزادی بیان و آزادی تجمع احترام بگذارند.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران
قانون اجباری بودن حجاب را در ایران محکوم کرد و از حکومت ایران خواست تا به اجرای این قانون پایان دهد. وی از مقام‌های ایران می‌خواهد که آنها نیز در باره‌ی جان باختن مهسا امینی و همچنین کشته شدن معترضان در ایران تحقیقاتی انجام دهند و پاسخگو باشند. وی پیش از این نیز خواستار تصویب قطعنامه‌ای توسط شورای حقوق بشر ملل متحد د ر محکومیت حجاب اجباری در ایران شده بود.
ندی الناشف، سرپرست کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
از سرکوب خشونت‌بار اعتراضات مردم ایران و به جان باختن مهسا امینی در بازداشت ابراز نگرانی کرد.
لیندا توماس گرینفیلد نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل متحد
ضمن اعلام حمایت از شجاعت زنان ایرانی در اعتراضات سراسری، در حساب شخصی خود نوشت: خطاب به زنانی که در ایران برای آزادی‌های اساسی به پا خاسته‌اند، ما با شما اعلام همبستگی می‌کنیم، شجاعت شما الهام بخش مردم در سراسر جهان است.
شورای اروپا
شورای اروپا با انتشار بیانیه‌ای از جمهوری اسلامی ایران خواست که سرکوب خشونتآمیز اعتراضات جاری کشور را فورا متوقف و دسترسی شهروندان به اینترنت و گردش آزاد اطلاعت را تضمین کند.
جو بایدن رئیس جمهور آمریکا گفت: از زنان شجاع ایران که هم‌اکنون برای بدست آوردن حقوق اولیه‌ی خود تظاهرات میکنند حمایت می‌کنیم.
نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا طی یک موضع‌گیری نسبت به وضعیت ایران گفت: تهران باید به کارزار خشونتآمیز و سیستماتیک بدرفتاری‌اش علیه زنان پایان دهد .
هنرمندان، نویسندگان، روزنامه نگاران و ورزشکاران
الیف شفق، نویسنده پرآوازه ترک، جی. کی. رولینگ، نویسنده مطرح بریتانیایی و خالق مجموعه هری پاتر، سرکای توتونجو داملا سونمز و نورگلی شیلچای، بازیگران سینما و تلویزیون ترکیه، بوراک اوزدمیر، سرآشپر مشهور، مصطفی سندل، خواننده مشهور ترک، ابرو گوندش، خواننده شهیر ترک، گوکهان آلکان، بازیگر، ابراهیم تاتلیسِس، خواننده مشهور ترکیه، کیت بکینسیل، بازیگر هالیوود، هیلی بیبر، مدل آمریکایی، کلودیو مارکیزیو، فوتبالیست، جادا پینک تنامیت، بازیگر، آریانا شایک، سوپر مدل، بلا حدید، سوپر مدل آمریکایی-فلسطینی،
هالزی، خواننده مشهور آمریکایی، شارون استون، بازیگر مشهور، عمر مومنی،کارتونیست، سونیا آموروسو، دانیلا سمان، ریس جیمز، فوتبالیست، خابی لیم، ایفلووئنسر، ناتانیل بازولیک، بازیگر، شارلیز ترون، بازیگر هالیوود، آریانا سعید، خواننده مشهور افغانستان، راجر واترز، خواننده، ماهسون قرمزی گول، خواننده ترکیه‌ای، سارا وینکالیز، بازیگرآمریکایی، اریک دانیل پیر کانتون، فوتبالیست، بازیگر و کارگردان اهل فرانسه، الکساندر ایگوریویچ ریباک، ویولنیست، خواننده، آهنگساز و بازیگر، بلاروسی-نروژی، جاستین بیبر، خواننده پاپ کانادایی،
روبرتو مانچینی، سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیا، اوا مندس، بازیگر معروف هالیوود، جسیکا چستین، بازیگرآمریکایی، گرگوری ماسوراس، عکاس مشهور یونانی، والنتینا جا چینتی، ملی پوش ایتالیایی باشگاه فوتبال زنان آ ا س رم، مراد بز، خواننده ترکیه‌ای، لولا استانوا پیانیست آمریکایی، برنیس کینگ، دختر مارتین لوتر کینگ، الی ویزِل، برنده جایز صلح نوبل، مارکوس کوال، نویسنده و فعال آمریکایی، دیپاک چوپرا، نویسنده و پزشک آمریکایی هندی الاصل، ملک سو، خواننده ترکیه‌ای، دنیل دی لوئیس، بازیگر انگلیسی، مارسل جیکوب، دونده ایتالیایی، کیم کارداشیان، مدل و ایفلووئنسر، برایان کاکس، فیزیکدان و استاد دانشگاه بریتانیایی، پینار دنیز، بازیگر ترکیه‌ای، عبدالله الجنید، روزنامه‌نگار بحرینی،
والتر زنگا، دروازه‌بان تیم ملی فوتبال ایتالیا و اینترمیلان، کایلی مور گیلبرت، پژوهشگر استرالیایی – بریتانیانی، سامانتا کر، مهاجم استرالیایی تیم فوتبال زنان چلسی، دراگان اسکوچیچ، سرمربی پیشین تیم ملی ایران، ایکر کاسیاس، دروازه‌بان تیم ملی اسپانیا، جیک پال، بوکسور آمریکایی، اریک ماکسیم چوپ و-موتینگ، فوتبالیست، اریک کانتونا، فوتبالیست، فرناندو پیمنتا، ورزشکار اهل پرتغال، اشپیتیم آرفی، فوتبالیست، پائولو مالدینی، فوتبالیست، جسیکا سیلوا، ملی‌پوش فوتبال زنان پرتغال، داویده کالابریا، کاپیتان تیم فوتبال آث میلان، ایزابلا بارکر، گزارشگر ورزشی روزنامه سان، ژول کونده، ملی‌پوش فرانسوی تیم فوتبال بارسلونا، خوان سباستین ورون،
ستاره سابق فوتبال آرژانتین، آلین روتر فوکن، قهرمان کشتی زنان المپیک، ابراهیم با، ستاره پیشین تیم فوتبال میلان، لی کیفر، شمشیرباز آمریکایی، توری ویلسون، مدل، بازیگر و فیتنس‌کار آمریکایی، پیرلوئیجی کازیراگی، ملی‌پوش پیشین ایتالیا، کلارنس سیدورف، فوتبالیست، کوسواره اسلانی، بازیکن تیم فوتبال آث.میلان، سیلین توی، والیبالیست ترکیه‌ای، آنیکا وندل، کشتی‌گیر تیم ملی زنان آلمان،لوییس همیلتون، راننده بریتانیایی فرمول یک، جردن باروز، قهرمان جهان و المپیک،
هلین مرولیس، قهرمان المپیک کشتی زنان آمریکا، فرانک چامیزو، کشتی گیر کوبایی، جنیفر آن یستون، بازیگر آمریکایی، آنتون لاروکوزو، ریکی مارتین، خواننده، پنه لوپه کروز، بازیگر اسپانیایی، لیراز، خواننده ایرانی-اسرائیلی، لوئیس همیلتون، راننده بریتانیایی فرمول یک، آنجلینا جولی، بازیگر هالیوود، جیسون موموا، بازیگر آمریکایی، رشا حلوه، نو یسنده و خبرنگار فرهنگی فلسطینی، هلن مرولیس،کشتی‌گیر زن آمریکایی، ژولیت بینوش، بازیگر فرانسوی، جرادو سیوانه، سرمربی بایرلورکوزن، جردن باروز،کشتی‌گیر آمریکایی، گیبل استیوسون، کشتی‌گیر آمریکایی،
لوچیانو اسپالتی، سرمربی ناپولی ایتالیا، مراد عثمان، عکاس روس، سزن آکسو، خواننده ترکیه‌ای، فابیو دانیل جانوآریو فوتبالیست اهل برزیل، کایلی جنر، مدل اهل ایالت متحده آمریکا، امیلی شریدر، خواننده و فعال حقوق زنان، میشاکالینز، بازیگر سینما و تلویزیون در آمریکا، ریکاردو سیمونتی، بازیگر، نویسنده و مدل آلمانی، میشا کالینز، بازیگر آمریکایی، پاتریک بت-داوید )کارآفرین، نویسنده و مشاور مالی آمریکایی ایرانی‌تبار، ناتانیل بازولیک، بازیگر استرالیایی هالیوود، اورسولا کوربرو، هنرپیشه اهل اسپانیا، سوفی بلیندا جوناس، هنرپیشه اهل انگلستان، نورگل یشیلچای، هنرپیشه مطرح اهل ترکیه، الکس یولیگ، خواننده آلمانی،
آریانا گرانده، خواننده و بازیگر آمریکایی، فرهاد دریا، هنرمند اهل افغانستان، بیبی رکسا، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی، کریس دی برگ، خواننده سرشناس بریتانیایی، دوآ لیپا، خواننده سرشناس بریتانیایی، هال زی، خواننده آمریکایی، ملک موسو، خواننده اهل ترکیه، یانگبلاد، ستاره انگلیسی موسیقی راک و هیپ هاپ، عدنان کریم،خواننده اهل کردستان عراق، خیرو عباس، خواننده اهل سوریه، شاناز ظاهر، خواننده اهل کردستان عراق، گری کاسپاروف، استاد بزرگ روسی شطرنج، آرین موید، بازیگر و تهیه‌کننده ایرانی-آمریکایی، نیک کیو، خواننده، آهنگساز و نویسنده استرالیایی از جمله چهره‌های خارجی بودند که نسبت به وقایع ایران واکنش نشان دادند و از حقوق مردم ایران علیه دیکتاتوری حمایت نمودند.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران اعلام کرد بر اساس گزارش‌های جمع‌آوری شده توسط فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران، در پی اعتراضات گسترده پس از مرگ مشکوک مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، شمار روزنامه‌نگاران بازداشتی در ایران به ۱۴ نفر رسیده است. آنتونی بلانگر، دبیرکل فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در این رابطه گفت: «همکاران ما باید فورا آزاد شوند و اجازه گزارش آزادانه داشته‌باشند. ما همچنین از مقامات می‌خواهیم که فوراً به اخلال گسترده در اینترنت ایران پایان دهند».
برندگان جایزه نوبل
ادامه دارد….
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر