قیام سراسری ۱۴۰۱ – لرزه سنگین بر بنای پوسیده دیکتاتوری ولایت فقیه در ایران- فصل سوم
فصل سوم – کشتار و سرکوب مردم توسط مأمورین خامنه ای در قیام سراسری ۱۴۰۱
در فصل سوم سلسله مقالات پیرامون قیام سراسری ۱۴۰۱، با عنوان لرزه سنگین بر بنای پوسیده دیکتاتوری ولایت فقیه که توسط همکاران کانون حقوق بشر ایران تدوین شده است، به کشتار و سرکوب مردم توسط مامورین خامنه ای در قیام سراسری ۱۴۰۱، می پردازیم.
عوامل و مأمورین سرکوبگر خامنه ای که در ۴ دهه گذشته هرگونه قیام و اعتراض مردمی را با قتل و کشتار و بگیر و ببند سرکوب کرده و پاسخ داده اند، در قیام سراسری ۱۴۰۱ نیز از هر شیوه و ترفندی برای ارعاب مردم و خاموش کردن قیام استفاده کردند.
از کشتن در خیابان گرفته تا قتل زیر شکنجه، از اعدام گرفته تا قتل های مخفیانه، از کور کردن با تفنگ های ساچمه ای گرفته تا شکنجه و نقص عضو در زندانها، از تجاوز جنسی گرفته تا دیگر حرمت شکنی ها علیه زن و مرد ایرانی، از دستگیری در ابعاد گسترده گرفته تا اخراج و تبعید، علیه مردم بصورت گسترده استفاده کردند تا صدای آزادیخواهی و اعتراض علیه دیکتاتوری را خاموش کنند.
بی گمان اصلی ترین و محوری ترین شیوه بکار گرفته شده توسط نهادهای سرکوبگر در قیام سراسری ۱۴۰۱ دستگیری گسترده معترضین در شهرهای مختلف ایران، بود. براساس آمار و اطلاعات گردآوری شده، طی ۶ ماه بیش از ۳۰ هزار از قیام کنندگان بازداشت شده و روانه شکنجهگاهها شدند.
خامنه ای با دستگیری های گسترده همراه با شلیک و کشتار، تلاش کرد تا کنترل شهرها از دستش خارج نشود و مانع گسترش قیام مردم گردد.
۱. دستگیری های گسترده
۲ . کشتار قیام کنندگان در خیابانها و شکنجهگاه
اسامی شماری از جانباختگان راه آزادی که کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال هستند، به این قرار است:
شماری از جانباختگان راه آزادی که کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال در قیام سراسری ۱۴۰۱
نزدیک به ۱۰۰ نفر از دستگیر شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱ که زیر شکنجه جان خود را از دست دادند و حدود ۱۰۰ نفر نیز بر اثر ضربات باتوم به سر و یا ناحیه های حساس بدن، به شهادت رسیدند.
۷ نفر از جوانان بازداشتی در قیام سراسری ۱۴۰۱ نیز به دار آویخته شدند که اسامی آنها عبارت است از:محسن شکاری، سیدمحمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجیدرضا رهنورد، صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی
جوانان بازداشتی در قیام سراسری ۱۴۰۱ نیز به دار آویخته شدند
۳. شکنجه و ضرب و شتم معترضین
مأمورین آتش به اختیار خامنهای، از ضرب و شتم در کوچه و خیابان گرفته تا روش های وحشیانه شکنجه در بازداشتگاهها، برای ایجاد ترس و وحشت در بین مردم به صورت بسیار گسترده ای استفاده کردند. نزدیک به ۵۰ تن از جانباختگان قیام سراسری بر اثر ضربات باتوم به سر و صورتشان و بیش از ۴۰ تن نیز زیر شکنجه، جان خویش را از دست دادند.
اسامی برخی از معترضین که با ضرب و شتم و شکنجه در بازداشتگاه ها به قتل رسیدند، به این قرار است:
مهسا امینی، سارینا اسماعیل زاده، امیر مصدق، دکتر مریم قربانی پور، فاطمه رحیمی، محسن شجاعی برجویی، امیررضا همت آزاد، علیرضا حسینینژاد، فاطمه فتح الله پور، امیرحسین مهدوی، نیکا شاکرمی، سیدمحسن موسوی، فرید ملکی، آرنیکا قائم مقامی، سینا ملایری، نگین عبدالملکی، صدف موحدی، سارینا ساعدی، نگین صالحی، پارمیس همنوا، فرزانه کاظمی، رسول حدادی، نسرین قادری، علیرضا کریمی، پگاه غواصیه، ماریا غواصیه، غزاله قاسمی، سامان رحمانی، منا چمنی، فاطمه رحیمی و عماد حیدری
پیکر بسیاری از این شهیدان، در حالی که سر و صورت و چهرههایشان بر اثر ضربات باتوم و یا شکنجه، آنچنان درهم کوبیده شده بود که دیگر قابل شناسایی نبودند، در ازای دریافت میلیونها تومان باج و یا تهدید خانوادههایشان به سکوت و عدم برگزاری مراسم تشییع و تدفین، برای خاکسپاری تحویل داده شد.
شرح ماجرای شکنجههای وحشیانه اعمال شده بر این زنان و مردان که تنها در پی آزادی پا به خیابان نهاده و علیه دیکتاتوری فریاد زده بودند، در این مجال نمیگنجد. اما روشن است که تمامی عاملان و آمران کشتار فرزندان مردم ایران، باید بدست عدالت سپرده شوند.
۴. تجاوز جنسی
از دیگر روش های معمول و شناخته شده جنایتکاران حاکمیت دیکتاتوری ولایت فقیه، شکنجه بوسیله تجاوز جنسی در شکنجهگاهها بود که در این قیام هم برای درهم شکستن روحیه زنان و مردان، بصورت گسترده از آن استفاده کردند. بسیاری از بازداشتیها در قیام سراسری ۱۴۰۱، پس از آزادی، از شدت فشار ناشی از این شکنجه، دست به خودکشی زدند و عده بیشتری سکوت پیشه کرده و افشای آن را به زمان مناسبتری موکول نمودهاند.
ضرب و شتم و آزار جنسی زنان و دختران جوان، شدیدتر بوده است. تصویربرداری از صحنه تجاوز جنسی روش دیگری برای باج گیری عوامل سرکوب خامنهای بود تا به این ترتیب قربانیان را به سکوت وادارند.
۵. نابیناکردن سیستماتیک معترضان
مأموران سرکوبگر در شهرهای مختلف، بصورت سیستماتیک و هدفمند، به صورت و چشم معترضین گلوله های ساچمه ای شلیک کردند. بر اثر این شلیکها، صدها تن از معترضین یک و در نمونههایی هر دو چشم خود را از دست داده و نابینا شدند.
۶. اختلال گسترده اینترنت
از دیگر اقدامات سرکوبگرانه خامنه ای اختلال گسترده در شبکه اینترنت بود. در روزهای اول قیام، اتصالها به اینترنت در ایران به ۶۷ درصد میزان معمول کاهش داده شد. در روزهای بعد اینترنت موبایل و خطوط تلفن همراه در بخشهای گستردهای از ایران قطع شد. رسانه اجتماعی اینستاگرام و پیامرسان واتساپ نیز در ۳۰ شهریور فیلتر شدند.
گوگل نیز بمدت دو روز از دسترس خارج شد. همچنین اختلال گستردهای در دسترسی به اینترنت رخ داد که بزرگترین اختلال در اینترنت ایران از زمان قطعی کامل اینترنت در ۱۳۹۸ بود.
روز اول مهر زارعپور، وزیر ارتباطات در این باره گفت: «به خاطر مسائل امنیتی و برخی از بحثهایی که این روزها در کشور وجود دارد، ممکن است گاهی اوقات محدودیتهایی توسط دستگاههای امنیتی تصمیمگیری و اعمال شود». وی افزود «در روزهای اخیر در برخی نقاط و برخی ساعات محدودیتهای مقطعی وجود داشته است».
روز ۵ مهر اینترنت را در بسیاری نقاط کشور بطور كامل قطع کردند. روز ۲۲ مهر قطعی گسترده اینترنت در بسیار از نقاط کشور ادامه یافت آنقدر که اعتراضات جهانی علیه این اختلال بالا گرفت. عفو بینالملل در یک توییت اعلام کرد: «سرکوب مرگبار اعتراضات در ایران نیازمند یک اقدام فوری بینالمللی است.
عفو بشدت نگران اخلال مقامات ایرانی در دسترسی به اینترنت و شبکههای تلفن همراه است، ما از رهبران جهان در مجمع عمومی ملل متحد میخواهیم که اقدامی فوری انجام دهند و مقامات ایران را تحت فشار قرار دهند تا از کشتار و مجروح کردن بیشتر معترضان زیر پوشش تاریکی جلوگیری کنند».
شورای اروپا با انتشار بیانیهای از جمهوری اسلامی ایران خواست که سرکوب خشونتآمیز اعتراضات کشور را فورا متوقف و دسترسی شهروندان به اینترنت و گردش آزاد اطلاعات را تضمین کند.
ادامه دارد…
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر