دانش ضروری برای شهروندان بازداشت شده؛ بخش سوم – دوره بازجویی
هر شهروند، هنگامی که در برابر دستگیری و بازداشت توسط مأمورینی که در خدمت دیکتاتوری هستند، قرار می‌گیرد باید بداند چگونه عمل کرده و از چه قوانین و تجاربی پیروی کند
در بخش پیشین به اقدامات ضروری پیش از بازداشت و چگونگی واکنش در بازه زمانی بازداشت پرداختیم. در این بخش به پروسه بازجویی و پس از آن می‌پردازیم.
بخش سوم – دوره بازجویی
پروسه بازجویی پیش از محاکمه و صدور حکم؛ پروسه بسیار حساس و تعیین کننده‌ای است که در صورت عدم هوشیاری و واکنش درست نسبت به آن، منجر به محکومیت های سنگین خواهد شد.
۱ .تاکید بر داشتن وکیل انتخابی:
در اوراق بازجویی وکیل تسخیری را عزل کنید و بر حق قانونی خود بر داشتن وکیل انتخابی (موضوع اصل ۳۵ قانون اساسی) تاکید کنید.
۲.مراقب اظهارات خود باشید:
پرونده اولیه و سپس حکم، بر اساس حرفهایی که شما می زنید و یا قبول می کنید، صادر می شود. توجه داشته باشید که دفاع هر متهم از خودش، از همان آغاز دستگیری و بازجویی شروع می شود.
۳. یادآوری مستمر حقوق قانونی خودتان:
حق خودتان را به دادیار و بازپرس متذکر شوید که بدانند با شهروندی که از حقوق خود مطلع نیست، روبرو نیستند. بنویسید نیاز دارم وکیل داشته باشم، با خانواده ام تماس داشته باشم و خانواده ام میتوانند برای من وثیقه یا کفالت بگذارند.
۴. پافشاری بر مطلع کردن خانواده:
دادستان موظف است بنا بر ماده ۴۹ قانون آیین دادرسی کیفری، بازداشت شما را به بستگانتان اطلاع دهد، بر این حق خود پافشاری کنید.
۵. مطالعه کامل هر سند پیش از هر امضا:
بازپرس قرار بازداشت را صادر می کند و امضا می گیرد و نمی گذارد متن سند را بخوانید. ولی آن را دقیق حتما بخوانید. بنویسید اگر من با خانواده ام تماس بگیرم میتوانند برای من وثیقه و کفالت بیاورند.
۶. اصرار بر حق تماس تلفنی:
بنا بر ماده ۵۰ قانون ایین دادرسی کیفری، شما حق دارید با اعضای خانواده یا دوستان خود تماس تلفنی بگیرید و آنها را از حال خود با خبر کنید.
۷. تقاضای کتبی برای معاینه پزشکی:
بنا به ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی کیفری، شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان می‌تواند از دادستان تقاضا کند که یک پزشک شما را معاینه کند، این درخواست را کتبا بنویسید و شماره ثبت آن در دفتر دادگاه را حتما بگیرید.
۸. اجتناب از بیان حرف های متناقض:
توجه داشته باشید که در بازجویی ها یک حرف را بزنید و حرفتان را درباره یک موضوع، هر بار عوض نکنید. مثلا اگر گفته اید فلان فرد را نمی شناسم و آشنایی و رفت و آمدی با او نداشته‌ام تا پایان مراحل بازجویی بایستی همین را بگویید و حرفتان را عوض نکنید. چون بازجو یک بار شفاهی از شما یکسری سوال می‌پرسد و خودش نت برمی‌دارد، و فردا دوباره همان سوالات را مکتوب از شما می‌پرسند. بنابراین نبایستی پاسخها و حرفهایتان چه شفاهی و چه مکتوب با هم فرقی داشته باشد.
۹. انکار مطلق ارتباط با خارج :
تحت هیچ شرایطی نپذیرید که با خارج از ایران در ارتباط بوده‌اید.
۱۰. یادآوری تخلفات بازجویان:
به بازجویان تاکید کنید براساس ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری، هرگونه فشار و اجبار و توهین، باعث محکومیت آنها به دلیل ارتکاب تخلف انتظامی خواهد شد.
۱۱. کوتاه نیامدن از حقوق قانونی خودتان:
از حقوق خود کوتاه نیایید و همواره بر حق ملاقات، تماس تلفن با خانواده و برخورداری از حق وکیل انتخابی تاکید کنید و روی آن بایستید.
۱۲. درخواست کتبی برای دیدار با وکیل:
برای دیدار با وکیل خود، به بیان شفاهی اکتفا نکنید و مکتوب بنویسید من نیاز دارم با وکیلم تماس بگیرم تا این درخواست شما ثبت شود.
۱۳. هر کاری پس از مشورت با وکیل:
دقت کنید که بدون مشورت با وکیل خود، هیچ چیزی ننویسید و برگه ای را امضا نکنید.
۱۴. رد همه اتهامات و تاکید بر بی گناهی:
اتهاماتی را که به شما می زنند در هیچ شرایطی نپذیرید. بازجویان با دستگیری و آوردن خانواده و یا دوستانتان در مقابل شما، در پی آن هستند که شما را زیر فشار قرار داده و مجبور به تسلیم به خواسته های خود کنند. مطلقا در چنین فضایی اتهامات را نپذیرید و روی حرف خود مبنی بر بیگناهی تان بایستید.
۱۵. انکار هر سند و مدرکی اعم از عکس و فیلم و … :
بازجو با آوردن یکسری اسناد، عکس و فیلم، شما را متهم می کند که این اسناد متعلق به شما است و از روی گوشی شما آن را پیدا کرده اند و سند جرم است. مطلقا اینها را نپذیرید و به بازجویان بگویید که اینها مال من نیست و دست ساز خودتان است. من چنین چیزهایی در گوشی‌ام نداشته‌ام گوشی من دست شما بوده و در آن برای من سند جرم ساخته اید.
۱۶. انکار آشنایی با فردی که با شما رودرو می کنند:
اگر در حین بازجویی نفری را آوردند تا علیه شما شهادت بدهد که با هم کار می‌کردید، ابراز بی‌اطلاعی کنید و بگویید که من این فرد را نمی شناسم و نمی‌دانم کیست و از کجا آمده است. حتما خودتان این حرفها را به او گفته اید که علیه من بگوید. یعنی مطلقا زیر بار چنین کارهایی نروید.
۱۷. اعتراض کتبی به قرار بازداشت:
زمان بازداشت موقت، محدود و حداکثر ۲۱ روز کاری است و ممکن است آن را ۲ نوبت هم تمدید کنند. اطلاعات سپاه و یا مأموران وزارت اطلاعات نمی‌توانند شما را مدت طولانی در بازداشت نگه دارند. باید اعتراض کنید و زیر برگه بازداشت موقت بنویسید من اعتراض دارم و قرار من را به کفالت تبدیل کنید.
۱۸. قوی باشید:
بازجو همیشه نفر ضعیف را بیشتر شکنجه می کند. در دوران بازداشت خودتان را قوی نشان بدهید و روحیه باخته نباشید.
۱۹. در دوران بازداشت فریب بلوف ها و وعده های بازجوها را نخورید:
بازجو برای رسیدن به خواسته‌های خودش، در پی فریب شما برمی‌آید و به شما می گوید اگر با ما همکاری کنی زودتر آزاد می شوی. این حرف دروغ است. بازجو دشمن است و دوست کسی نیست. این را بدانید که بازجو همیشه شما را می ترساند و در پی آنست که از شما علیه دیگران اعتراف بگیرد. بازجو به شما اطلاعات غلط می دهد و بلوف می زند و بدروغ می گوید که همه چیز را می داند و حالا می‌خواهد از خودتان بشنود، تا هر چه را خواست به شما دیکته کند. حرفهای بازجو را باور نکنید.
۲۰. خوب فکر کنید:
در دوران بازداشت و در بازجویی‌ها به هر آنچه می گویید و یا روی هر برگه‌ای می نویسید خوب فکر کنید.
۲۱. پرهیز از دادن اطلاعات درباره دیگران:
در بازجویی‌ها هیچوقت علیه و درباره دیگران حرف نزنید و هیچ اطلاعاتی ندهید، چون بعدا از همین اطلاعات علیه خودتان بعنوان سند و مدرک استفاده خواهند کرد. از نوشتن و بیان اسامی افراد مختلف در بازجویی‌ها جدا خودداری کنید.
- دانش ضروری برای شهروندان بازداشت شده؛ بخش اول – اقدامات ضروری پیش از بازداشت
- دانش ضروری برای شهروندان بازداشت شده؛ بخش دوم – چگونگی واکنش در پروسه بازداشت
- قاضی سیدمحمود ساداتی، نمونه بیرحمی و سنگ‌دلی
- مهرداد تهمتن، قاضی مرگ استان فارس کانون حقوق بشر ایران https://iranhrs.org/
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر