آگاهی شاپور مخوف ترین بازداشتگاه تهران با وحشیانه ترین شکنجه ها
آگاهی شاپور مخوف ترین بازداشتگاه تهران کجاست؟
کانون حقوق بشر ایران پیشتر گزارشی از شکنجه در آگاهی شاپور تهران را منتشر کرده بود، و اکنون دومین قسمت گزارش درباره این شکنجه گاه مخوف، همراه با آخرین اخبار از وضعیت آن منتشر میشود.
اداره پلیس تهران- آگاهی شاپور (اداره و سازمان دولتی) در محله آگاهی تهران و خیابان وحدت اسلامی واقع شده است. این اداره یکی از دو اداره و سازمان دولتی در محله آگاهی تهران می‌باشد و از نظر موقعیت جغرافیایی در نزدیکی فروشگاه زنجیره ای افق کوروش و دبستان هدی قرار گرفته است.
آگاهی شاپور حتی به تعبیر رسانه های حکومتی جایی است که از دید زندانیان سیاسی و عادی جایی برای بازجویی فنی و تخصصی یا اعمال شکنجه است و نامش همواره برای متهمان با ترس و دلهره همراه بوده است.
هرچند رسانه ها و مقامات حکومتی تلاش میکنند «آگاهی شاپور» را مکانی «متمدن» و در «خدمت جامعه» نشان دهند! اما حقیقتا آگاهی شاپور چه جایی است؟
آگاهی شاپور بطور خاص جایی است برای اعتراف گیری اجباری از زندانیان. برای گرفتن تایید درباره آنچه حکومت میخواهد به آن برسد. در آگاهی شاپور کسی نمی‌تواند اعتراف نکند. «بازجویی فنی» در آگاهی شاپور هر کسی را وا می‌دارد به هر جرمی که بازجو میخواهد اعتراف کند.
بازجویی فنی چیست؟
البته «بازجویی فنی» نام مستعاری برای وحشیانه‌ترین شکنجه‌های ممکن است. در بین بازداشتگاه‌های تهران بزرگ که متهمان جرائم غیرسیاسی در آنها بازجویی می‌شوند وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها در بازداشتگاه آگاهی شاپور انجام می‌گیرد و به همین دلیل بیشترین آمار قتل زندانیانِ تحت بازجویی مربوط به این بازداشتگاه است.
کتک زدن زندانی، بی‌خوابی و گرسنگی دادن به او، جوجه‌کباب کردن که به معنای بستن دست و پای زندانی و آویزان کردن او با یک میله است، آویزان کردن از دست و پا، کتک زدن با کابل و باتوم، سوزاندن با سیگار و گاز پیک‌نیکی، شکستن دست و پا و انواع شکنجه‌های دیگر تا جایی ادامه پیدا می‌کند که زندانی به جرائمی که بازجو میخواهد اعتراف کند.
آگاهی شاپور همانقدر که برای معترضان در جنبش هشتادوهشت آشناست برای دراویش گنابادی، زندانیان سیاسی و معترضان ۹۸ نیز آشناست.
چند نمونه قتل در زیر شکنجه در آگاهی شاپور
محمد راجی، درویش گنابادی تنها یک هفته بعد از بازداشت در همین بازداشتگاه کشته شد. مهرداد طالشی یک هموطن کرد اهل دیواندره در اثر شکنجه مأموران در آگاهی شاپور تهران به قتل رسید. میلاد جعفری جوان کرد ۲۵ ساله، پس از بازداشت توسط نیروی انتظامی، به‌طرز مشکوکی در بازداشتگاه آگاهی شاپور، جان خود را از دست داد.
یکی از دراویش گنابادی که با نام مستعار علی در مورد آگاهی شاپور با یورونیوز مصاحبه کرده، گفته است: «من یک روز در آگاهی شاپور بودم جایی که به قدری بازداشتی را در بازجویی تحت فشار و شکنجه قرار می‌دهند که به اتهاماتی که به او می‌زنند اعتراف کند و با ایجاد رعب و وحشت و بازجویی‌های طولانی مدت جرمش را بپذیرید. در زندان که بودم یک زندانی عادی بعد از یکسال از آگاهی شاپور بازگشته بود می‌گفتند خیلی بدن ورزیده‌ای داشته اما در اثر شکنجه‌ها تکه‌استخوانی بیش نبود.»
جدیدترین گزارشات از وضعیت آگاهی شاپور (قسمت زنان)
سلولها
در سلولها موکت شده است و فرش ندارد. دو عدد پتوی سربازی به هر زندانی داده میشود. ۵ یا ۶ عدد لیوان آب برای همه زندانیان بصورت مشترک گذاشته میشود.
سلولها ۶ متر و مربعی شکل است. هر سلول یک عدد چراغ بسیار کم نور دارد.
در سلولها آهنی و میله ای است. درست مانند آنچه در فیلمها هست.
سلولها شلوغ و پرجمعیت است و جایی برای نفس کشیدن نیست. در کل ۴ سلول زنان دارد.
تفکیک جرائم وجود ندارد یعنی زندانیان سرقت و قتل و مواد و … در یک محیط هستند.
سلولها از ترس خودکشی زندانیان آینه ندارد. ناخنگیر فقط در حضور زندانبان داده می شود. در آگاهی تلویزیون وجود ندارد.
پاسیارها و زندانبانها
هر شیفت ۴ یا ۵ زندانبان دارد. اگر کسی شلوغ کند یا کسی سرو صدا و یا اعتراض کند زندانبان های مرد را می آورند و با باتوم به جان زندانیان می افتند و آنها را دستبند و پابند می زنند.
رفتار پرسنل بسیار وحشیانه است داد می زنند، بداخلاقی میکنند، فحاشی میکنند! به اسم پوشش اسلامی مانتو و روسری دارند.
حتی اگر از آنها ساعت را سوال کنی پاسخ نمی دهند.
لباس زندانیان
زندانیان در آگاهی لباس دالتون می پوشند. از مدل راه راه مشکی و آبی. این لباس مخصوص آگاهی شاپور است. زندانیان زن با بلوز و شلوار و با چادر هستند. زندانیان برای بازجویی همراه با یک پاسیار زن و دو مرد درحالیکه دستبند زده شده اند به شعبه های مخصوص به خود برده می شوند. در آنجا مانتوی خود را با همان شلوار دالتون که راه راه مشکی است با چادر و دمپایی پلاستیکی می پوشند.
در زندان تمامی لباسهای رو و زیر زندانیان را از آنها می گیرند. حتی جوراب به زندانی نمی دهند و جوراب خود زندانی را از او می گیرند.
برای بازرسی زندانی را کاملا برهنه کرده و بشین و پاشو می دهند.
وضعیت بهداشت
حمام و دستشویی بسیار کثیف و غیربهداشتی است. ۴-۵ حمام و دستشویی بسیار کثیف و کهنه و غیربهداشتی از مدل توالت های صحرایی دارد که یکی هستند. سیفون و شلنگ ندارد.
مایع دستشویی بسیار بی کیفیت است.
برای سرویس فقط دو عدد دمپایی وجود دارد. دمپایی رو فرشی هم وجود ندارد و بسیار غیربهداشتی است.
خرید و ملاقات
خرید زندانیان از طریق کارت نیست و باید پول نقد باید بدهند. پول نقد هم به این صورت است که در زمان بازداشت به نفر می گویند پول نقد بیاور یا خانواده برای زندانی بیاورد. ولی زندانی خودش به فروشگاه نمی رود. لیست موجودی فروشگاه را به زندانی می دهند و زندانی لیست می دهد برایش می خرند فاکتور هم نمی دهند که طرف بفهمد چقدر از او کاسته شده!
ملاقات با خانواده وجود ندارد و میگویند قانون است که در آگاهی ملاقات نباشد. تماس وجود ندارد. اخیرا امکان روزی سه دقیقه امکان تماس هست. تلفن ها کارتی است و یک پاسیار کنار زندانی می ایستد تا زندانی بتواند تماس بگیرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر