سلسله افشاگریها - قتل عام سال ۶۷– آمران و عاملان شماره ۳
- سیاست
- 1394/05/05
- احمد خمینی
- محمد محمدی ریشهری: وزیر اطلاعات
- آخوند عبدالکریم موسوی اردبیلی: رئیس دیوان عالی کشور
- آخوند محمد موسوی خوئینی‌ها: دادستان کل کشور
- مرتضی مقتدایی: سخنگوی شورای عالی قضایی و رئیس دیوان عدالت
- محمد موسوی بجنودی: عضو شورای عالی قضایی
- محمدحسن مرعشی شوشتری: عضو شورای عالی قضایی
- علی خامنه‌ای: رئیس جمهور
- هاشمی رفسنجانی: رئیس مجلس
آخوند حسینعلی نیّری
حسینعلی نیری متولد ۱۳۳۵، همزمان با پیروزی انقلاب یکی از طلاب مدرسه حقانی بود. وی همزمان با ورود لاجوردی به‌عنوان دادستان انقلاب اسلامی مرکز، به‌عنوان حاکم شرع یکی از شعبات دادگاه! انقلاب اسلامی! وارد اوین شد. هنگام ورود نیّری به اوین ریاست «حکام شرع»! برعهدهٔ آخوند جنایتکار محمدی گیلانی بود. نیّری از همان ابتدا رابطه بسیار نزدیکی با آخوند جنایتکار گیلانی داشت. گیلانی در سال ۱۳۶۲به پاس جنایتهایش در کشتار و اعدام بهترین فرزندان مردم و از جمله دو فرزند مجاهدش، ارتقاء درجه یافت و به عضویت شورای نگهبان در‌آمد! با رفتن گیلانی از اوین آخوند نیّری با فرمان شخص خمینی به‌رغم سن کم! به‌ریاست حکام شرع اوین منصوب و جانشین گیلانی گردید.
به‌دلیل کارنامه سراسر جنایت این عنصر پلید خمینی در مرداد ۱۳۶۷طی حکمی آخوند نیری را به ریاست «هیأت مرگ» منصوب کرد! نیّری از عناصر کلیدی قتل‌عام۱۳۶۷بود و نقش جدی در گسترش و بسط جنایت داشت.
در خاطرات منتظری درباره نیری چنین آمده است: ”اول محرم شد، من آقای نیری که قاضی شرع اوین و آقای اشراقی که دادستان بود و آقای رئیسی معاون دادستان و آقای پورمحمدی که نماینده وزارت اطلاعات بود را خواستم و گفتم الآن محرم است حداقل در محرم از اعدامها دست نگه‌دارید، آقای نیری گفت ما تا الآن هفت‌صد و پنجاه نفر را در تهران اعدام کرده‌ایم، دویست نفر را هم به‌عنوان سر موضع از بقیه جدا کرده‌ایم کلک اینها را هم بکنیم، بعد…
وی پس از قتل‌عام در موضع معاون قضایی دیوان عالی کشور ارتقاء مقام یافت. نیری به‌عنوان حاکم شرع و قاضی دادگاههای انقلاب، همواره مسئولیتهای حساس و کلیدی در دادگاهها داشت و طی دو دهه گذشته، دستور اعدام هزاران مخالف و زندانی سیاسی را صادر کرده است.
آخوند مصطفی پورمحمدی
مصطفی پورمحمدی از ابتدای تشکیل وزارت اطلاعات، معاون آخوند محمدی ریشهری وزیر اطلاعات بود. وی همچنین پست قائم‌مقام و رئیس معاونت خارجی وزارت اطلاعات را در زمان ریاست علی فلاحیان و قربانعلی دری نجف‌آبادی، در سالهای۷۰برعهده داشت و در دوران خاتمی، از سوی خامنه‌ای به‌عنوان یکی از مسئولان دفتر ویژه اطلاعات و امنیت ولی‌فقیه منصوب گردید.
آخوند پورمحمدی در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷عضو فعال و نماینده وزارت اطلاعات در هیأت مرگ بود. بنا‌به گفته منتظری، این مزدور کارگردان اصلی تمامی این اعدامهای وحشیانه بوده است. یکی از ایرادهایی که منتظری به این اعدامها می‌گیرد این است که می‌گوید وقتی سر اعدام نکردن دختران فتوایی یا دستوری صادر می‌شد، پورمحمدی در نقطه مقابل در رابطه با مجاهدین به فتوای خمینی استناد می‌کرد.
پورمحمدی در دولت احمدی‌نژاد وزیر کشور شد و بعد از آن با حکم شاهرودی ریاست سازمان بازرسی کل کشور را به دست‌آورد و از سال ۹۲وزیر کشور کابینه روحانی شد.
سایر مسئولیتها و جنایتها:
دادستان انقلاب اسلامی خوزستان، بندرعباس، کرمانشاه و مشهد از سال ۱۳۵۸تا ۱۳۶۵
دادستان انقلاب دادگاههای نظامی در مناطق غرب کشور سال ۱۳۶۵
رئیس اطلاعات خارجی از سال ۱۳۶۹تا ۱۳۷۸
مشاور ریاست دفتر و مدیر گروه سیاسی- اجتماعی دفتر ولی‌فقیه از سال ۱۳۸۱
معاون و جانشین وزیر اطلاعات از سال ۱۳۶۶تا ۱۳۷۸
وزیر کشور دولت احمدی‌نژاد از تاریخ مرداد ۱۳۸۴تا اردیبهشت ۱۳۸۷
یکی از مسئولان درجه اول «قتلهای زنجیره‌یی» در دهه۷۰می‌باشد. در جریان این قتلها، حداقل ۱۲۰تن از مخالفان و نویسندگان و روشنفکران ربوده شدند و به‌قتل رسیدند. پس از قتل فجیع داریوش و پروانه فروهر در پاییز سال ۷۷، قاتلان در تماس تلفنی با پورمحمدی، وی را از «موفقیت» خود مطلع ساختند.
بعد از افشای نقش پورمحمدی در این قتلها، وی از قائم‌مقامی وزارت اطلاعات به دفتر ویژه خامنه‌ای منتقل شد. بعد از پورمحمدی، قدیریان که قبلاً معاونت اطلاعات مردمی بود، به سمت قائم‌مقامی منصوب شد. در زمان وزارت یونسی، آخوند شفیعی جای او را گرفت.
مرتضی اشراقی
مرتضی اشراقی یکی از اعضای هیأت مرگ در زندان اوین و گوهردشت بود. در اوایل دهه ۱۳۶۰دادستان اصفهان شد و در سال۱۳۶۵به سمت دادستانی تهران رسید. در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۱۳۶۷یکی از اعضای اصلی هیأت مرگ بود، که در حکم خمینی از وی نامبرده شده است.
اشراقی دو هفته قبل از کشتار زندانیان سیاسی در تاریخ ۲۲تیر ۱۳۶۷طی مصاحبه‌یی با روزنامه اطلاعات ضمن تشریح فعالیتهای دادستانی در زمینه‌های مبارزه با فساد و مواد مخدر، طرح والعادیات، تشدید مجازات جرایم مربوط به تهیه و توزیع و خرید و فروش و حمل مواد مخدر گفت: در رابطه با جرایم گروهکهای منحرف از جهت این‌که این افراد محارب یا باغی هستند، دادسرای انقلاب اسلامی اقدامات تعقیبی و تحقیقی خود را هم‌چنان ادامه می‌دهد و در این رابطه تعداد زیادی حکم صادر شده است.
ابراهیم رئیسی
آخوند ابراهیم رئیسی تا سال ۶۳در دادستانی همدانی به سرکوب مردم اشتغال داشت، بعد از کنار گذاشته شدن دژخیم لاجوردی از دادستانی انقلاب مرکز و انتصاب آخوند رازینی به این سمت، وی رئیسی را به معاونت دادستان انقلاب مرکز می‌گمارد.
آخوند ابراهیم رئیسی که در جریان قتل‌عام ۶۷بی‌رحمی خود را به ثبوت رسانده و اعتماد ویژه خمینی را به دست آورده بود، پس از فارغ شدن از این کشتار با دریافت احکام پی‌درپی از سوی خمینی مورد قدردانی ویژه او قرار گرفت.
خمینی در ۱۱دیماه ۱۳۶۷پس از اشراف بر شقاوت و سرسپردگی ابراهیم رئیسی که آن موقع به‌لحاظ رسمی معاون دادستان انقلاب تهران بود، او را یعنوان یکی از اعضای هیأت دو نفره در کنار آخوند نیری انتخاب می‌کند. این دو نفر مأموریت می‌یابند تا «فارغ از پیچ و خم‌های اداری» به سرعت احکام اعدام و بریدن دست و پا را به‌منظور ایجاد سرکوب و اختناق در کشور صادر کنند.
ابراهیم رئیسی سال ۶۸تا سال ۷۳دادستان تهران بود. سپس تا سال ۸۳به ریاست سازمان بازرسی کل کشور گماشته شد و از سال ۸۳تا ۹۳مدت ۱۰در مقام معاون اول قوه قضاییه جنایت کرد. وی سال ۹۳عنوان دادستانی کل را تصاحب کرد و بعد به ریاست تولیت آستان قدس رضوی _یعنی سرمایهدارترین مؤسسه اقتصادی در ایران گماشته شد.
آخوند محمداسماعیل شوشتری
شوشتری به‌عنوان رئیس سازمان زندانهای کشور، در هیأت مرگ تهران شرکت داشت و تلاش بسیاری در کشتار زندانیان داشت.
شوشتری به‌عنوان رئیس سازمان زندانهای کشور (طی چند سال) مستقیماً مسئول هزاران اعدام، شکنجه، و تجاوز به زندانیان بوده است. او سیاست به‌اصطلاح تربیتی زندانها را تدوین کرد. شیوه نگهداری از قبیل به‌اصطلاح کارآموزی و در واقع بیگاری را در زندانها رواج داد.
سوابق شغلی
قاضی دادستانی کل انقلاب مرکز ۱۳۵۸تا ۱۳۵۹
نماینده شیروان در مجلس شورا ۱۳۶۰تا ۱۳۶۷
رئیس سازمان زندانها و اقدامهای تأمینی و تربیتی کشور ۱۳۶۷تا ۱۳۶۸
وزیر دادگستری به مدت ۱۶سال
رئیس دفتر بازرسی ویژه روحانی
آخوند علی مبشری
از حکام ضدشرع اصلی و قدیمی اوین و رئیس دادگاه انقلاب اسلامی مرکز بود که حکم تیرباران هزاران نفر را صادر کرده است. وی در زمان
قتل‌عامها در برخی از دادگاهها که بنا به دلایلی نیری نمی‌توانست شرکت کند، به‌جای او شرکت می‌کرد.
محمد مقیسه‌ای:
محمد مقیسه‌ای معروف به ناصریان دادیار و رئیس زندان گوهردشت در زمان قتل‌عام و یکی از مهمترین عوامل اعدامهای سال ۶۷در زندان گوهردشت بود.
ناصریان شخصاً در اعدام و حلق‌آویز جوانان زندانی در زندان گوهردشت شرکت می‌کرد و به‌عقیده بسیاری از زندانیان، وی یکی از درنده‌ترین و خونریزترین مسئولان زندان است به‌نحوی که در موارد بسیاری در جریان قتل‌عام روی دست هیأت مرگ بلند می‌شد و تلاش می‌کرد هیچ‌کس زنده
نماند.
او ابتدا بازجوی سابق شعبه ۳اوین بود. از سال ۶۴دادیار قزلحصار و سپس گوهردشت شد. وی که عامل اصلی افزایش فشار و شکنجه در زندان گوهردشت بود و با انواع روشهای فریبکارانه سعی در متلاشی‌کردن خانواده‌ها داشت، سال ۶۶در نبود مرتضوی، رئیس زندان گوهردشت شد و از سال ۶۹به سمت بازپرس در دادستانی انقلاب اسلامی (واقع در خیابان معلم) انتخاب شد و باز هم به‌پاس همان خدمتها ارتقا یافت و به ریاست شعبه ۲۸دادگاه موسوم به انقلاب رسید و پرونده زندانیان سیاسی مانند علی صارمی و حاج محمد و جعفر را او دنبال می‌کرد و مسئول مستقیم شکنجه و قتل بسیاری از زندانیان سیاسی در زندان است.
آخوند حسین مرتضوی زنجانی:
وی رئیس زندان اوین در دوران سیاه کشتار ۶۷و رئیس زندان گوهردشت در سالهای ۶۴تا ۶۶بود.
آخوند سیدحسین مرتضوی متولد زنجان، کار خود را در زندان با اداره‌ٔ بخش فرهنگی زندان اوین در دوران لاجوردی شروع کرد و سپس در سال ۶۴بعد از تغییرات سازمان کار زندانها و حذف تیم لاجوردی توسط منتظری، به‌دلیل نزدیکی به منتظری «به ریاست زندان گوهردشت رسید. و سپس رئیس زندان اوین شد، وی در دوران قتل‌عام رئیس زندان اوین بود.
مجتبی‌حلوایی:
معاونت انتظامی اوین، از نفرات اصلی اجرا کننده اعدامها بود. وی از پاسداران و شکنجه‌گران قدیمی اوین می‌باشد که در کنار لاجوردی جنایتهای بسیاری علیه زندانیان مرتکب شده است. حلوایی سپس مسئول انتظامی و امنیتی زندان شد و در جریان قتل‌عام نقش اصلی را در انتخاب زندانیان برای بردن به دادگاه و اعدام داشت.
موسی واعظی:
از مسئولان وزارت اطلاعات در زندان اوین، با نام مستعار زمانی (حاجی زمانی)، وی از فعالترین عناصر در قتل‌عام زندانیان در سال ۶۷بود.
قاسم کبیری:
معاون رئیس زندان اوین، وی از پاسداران قدیمی اوین، مدتی معاونت آموزشگاه و مدتی نیز در بند ۳۲۵قدیم مشغول به‌کار بود. در سال ۶۷وی معاون رئیس زندان اوین بود. شدت شقاوت و بی‌رحمی کبیری حتی از نظر زندانیان عادی هم پوشیده نیست به‌نحوی که در سال ۷۱یک زندانی عادی را زیر ضربه‌های مشت و لگد خود کشت.
پاسدار مجید ملاجعفر معروف به مجید قدوسی:
از پاسداران قدیمی اوین و از عوامل شکنجه و اعدام و تجاوز به زندانیان می‌باشد. وی از سال ۶۳تا ۶۵مسئول آموزشگاه اوین بود و بعد حکم دادیاری گرفت. مجید قدوسی مدتی مسئول گرفتن مصاحبه از زندانیان بود و در جریان آماده‌سازیها و کشتار زندانیان نقش فعالی داشت. وی در سال ۶۸مسئولیت استادیوم آزادی را بعد از شورش مردم در این استادیوم به‌عهده گرفت.
بیشتر بدانید:
فراخوان به جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان سال ۶۷
قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷، جنایت علیه بشریت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر